hang together
а) трыма́цца ра́зам
б) быць пасьлядо́ўным, зьвя́зным або́ скла́дным
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
cling
[klɪŋ]
v. clung, clinging
1) прыліпа́ць, прычапля́цца, прыстава́ць
The boy clung to his mother — Хло́пчык прылі́п да ма́ці
2) трыма́цца, быць ве́рным
to cling together — трыма́цца ра́зам
to cling to one’s beliefs — застава́цца ве́рным сабе́, трыма́цца сваі́х пагля́даў
3) хілі́цца, тулі́цца да каго́
4) чапля́цца; мо́цна трыма́цца чаго́, лі́пнуць
to cling to hope — пе́сьціць надзе́ю
5) застава́цца ў па́мяці (пра сло́вы)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
трыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.
1. што і без дап. Цярпліва пераносіць боль, непрыемнасць і пад.
Так хацелася спаць, што ён не мог т.
2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Працягвацца пэўны час.
Усё лета трывала засуха.
Трывала маўчанне.
3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Захоўваць прыдатнасць, выконваць сваё прызначэнне; трымацца, служыць.
Кладачка слабая, але яшчэ доўга будзе т.
|| наз. трыва́нне, -я, н. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
штык¹, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.
1. Колючая зброя, якая насаджваецца на канец ствала вінтоўкі, ружжа.
Клінковы ш.
Ісці ў штыкі (пра рукапашны бой).
2. Узброены баец, салдат (спец.).
У роце засталося сорак штыкоў (гэта значыць стралкоў-пехацінцаў).
◊
У штыкі сустракаць (прыняць) каго-н. — крайне варожа.
Трымацца на штыках (перан.) — сілай войск.
Як штык (разм.) — зусім дакладна, безумоўна.
Каб з’явіўся заўтра сюды як ш.
|| прым. штыкавы́, -а́я, -о́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
adhere
[ədˈhɪr]
v.i.
1) трыма́цца, прыліпа́ць; прыстава́ць; лі́пнуць, прыліпа́ць
Paint adheres best to a clean surface — Фа́рба найле́пш прыстае́ да чы́стае паве́рхні
2) трыма́цца, застава́цца ве́рным
to adhere to a plan — трыма́цца пля́ну
to adhere to the church of one’s parents — застава́цца ве́рным царкве́ сваі́х бацько́ў
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
tórkeln
vi (s, h) разм. хіста́цца, няцвёрда трыма́цца на нага́х (пра п’яных)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
плыву́чы, ‑ая, ‑ае.
1. Які знаходзіцца на вадзе, размешчаны на вадзе; які плавае. Плывучы мост.
2. Здольны трымацца на паверхні вады, плаваць. Плывучыя матэрыялы. □ [Ласіха] смачна жуе вялікія плывучыя лісты лілеі. Брыль.
3. Які лёгка размываецца, перамяшчаецца дзякуючы вялікай колькасці вады ў ім (аб грунце). Плывучая гліна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цярпець, пакутаваць, трываць, зносіць, пераносіць, зазнаваць, вытрымліваць, трымацца
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
вало́даць, -аю, -аеш, -ае; незак.
1. кім-чым. Мець у сваёй уласнасці, уладаць.
В. маёмасцю.
2. перан., кім. Трымаць у сваёй уладзе, падпарадкоўваць сабе, кіраваць.
Адна думка ўвесь час валодае ім.
3. чым. Умець, мець магчымасць карыстацца чым-н., дзейнічаць пры дапамозе чаго-н.
В. зброяй.
Не в. левай рукой.
В. пяром (умець добра пісаць). В. некалькімі замежнымі мовамі (ведаць іх). В. сабой (трымацца спакойна ў любых абставінах).
|| наз. вало́данне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
trzymać się
trzyma|ć się
незак.
1. трымацца;
~ć się za głowę — трымацца за галаву;
~ć się czego rękami i nogami разм. трымацца рукамі і нагамі за што;
~ć się razem — трымацца разам;
~ć się młodo — молада выглядаць;
~ć się prosto — трымацца роўна (прама);
~ć się z boku — трымацца ўбаку;
dobrze się ~ć — быць у добрай форме;
~j się! — трымайся!;
~j się ciepło! — не вешай нос!, трымайся!;
2. прытрымлівацца;
~ć się litery prawa — прытрымлівацца літары закону;
żarty go się ~ją — яму б толькі жартаваць;
to się nie trzymać się kupy разм. гэта поўная бязглуздзіца; канцы з канцамі не сыходзяцца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)