Тру́бачка ‘лодка, выдзеўбаная з тоўстай асіны’ (падзв., Нар. сл.; мёрск., Жыв. НС), ‘вузкая рыбацкая лодка’ (Касп.), тру́пка ‘лодка, выдзеўбаная з калоды’ (беш., Нар. сл.). Параўн. рус. астрах. труба́ ‘выдзеўбаная лодка-душагубка’. Да труба 1, аднак матывацыя наймення не зусім зразумелая. Магчыма, першапачаткова ў аснове ляжалі *trupa, *trupъ, параўн. каш. trëpa ‘гнілое, трухлявае дрэва’, ст.-рус. трупъ ‘ствол дрэва’, чарнаг. труп ‘пень’ і пад., у далейшым набліжаныя да труба ‘цыліндрычны пустацелы прадмет’, гл. SEK, 5, 166, 176.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

па́трубак, ‑бка, м.

Спец. Кароткая труба, якая служыць адводам ад асноўнага трубаправода, рэзервуара і пад. Сухія выхлапы сіняга дыму з патрубкаў матора, як стрэлы, абудзілі стаянку. Алешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зри́тельный

1. (прил. к зрение) зро́кавы;

зри́тельный нерв анат. зро́кавы нерв;

зри́тельная па́мять зро́кавая па́мяць;

2. (предназначенный для зрения) глядзе́льны;

зри́тельный зал глядзе́льная за́ла, за́ла для гледачо́ў;

зри́тельная труба́ уст. падзо́рная (глядзе́льная) труба́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Про́зарна ’ясна’ (Касп.), прозо́рно ’празрыста’ (ТС), празо́рная (труба) ’падзорная’ (Мат. Гом.). Да зорыць, зрок.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кана́л ’штучнае рэчышча, прызначанае для злучэння асобінах вадаёмаў, для арашэння і асушэння’ (ТСБМ, Яшк.). Ст.-бел. каналъ (XVII ст.), якое са ст.-польск. kanał ’канал’ < ням. Kanal < лац. canālis ’труба, канал, роў’ < canna ’трыснёг, труба’ < ст.-грэч. κάννα ’тс’ (Булыка, Запазыч., 136; Слаўскі, 2, 41; Шанскі, 2 (К). 41).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дрэ́на

(англ. drain)

падземны штучны вадасцёк (труба) для асушэння грунту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дрэна́жны Draináge- [Dränáge-] [-ʒə], Drän-;

дрэна́жная труба́ Dränrohr n -(e)s, -e, Dränröhre f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Túba

f -, Túben

1) муз. ту́ба

2) анат. труба́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

sewer

I [ˈsu:ər]

n.

каналізацы́йная труба́

II [ˈsoʊər]

n.

швец -яца́ m., шва́чка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

стая́к м спец

1. (драўляны) Ständer m -s, -;

2. (труба) Stéigrohr n -s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)