umpteenth [ˌʌmpˈti:nθ] adj. infml э́нны (пра колькасць);

For the umpteenth time I tell you I don’t know. У соты раз я гавару табе, што не ведаю.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

благодари́ть несов. дзя́каваць (каму, чаму);

благодарю́ тебя́ (вас и т. д.) дзя́кую табе́ (вам и т. д.);

поко́рно благодарю́ шчы́ра дзя́кую.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Salát

m -s, -e сала́та

◊ da hast du den ~ ! — разм. вось табе́ і раз!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абле́тнік, ‑у, м.

Абл. Дровы, нарыхтаваныя вясною на зіму. [Сыс:] — Як у школу дровы вазілі, і табе б сухога аблетніку шуркі са дзве скінулі б. Вітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

казуісты́чны, ‑ая, ‑ае.

Заснаваны на казуістыцы. Казуістычная тэалогія. Казуістычныя тонкасці. □ — Ты ж, трэба аддаць табе справядлівасць, пытанні ставіў казуістычныя, — хваліць следчыцкі талент Янкі Андрэй. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панасма́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Насмажыць многа чаго‑н. — Даліся табе ў знакі сёння гэтыя «дзяды», — гаварыў [Селівон] жонцы на кухні, — бачыш, колькі панасмажвала! Баранавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плуга́р, ‑а, м.

Разм. Той, хто працуе на ворыве з плугам. — Згадзіўся вясной плугаром быць, а тут — на табе: на другі дзень конь абмуляўся. Рылько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шко́дна,

1. Прысл. да шкодны.

2. у знач. вык. Аб адмоўным уздзеянні чаго‑н. Курыць шкодна. □ [Ніна:] Глядзі, на сонцы вельмі не пячыся, табе шкодна! Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нау́ка наву́ка, -кі ж.;

то́чные нау́ки дакла́дныя наву́кі;

Национа́льная акаде́мия нау́к Белару́си Нацыяна́льная акадэ́мія наву́к Белару́сі;

◊

э́то тебе́ нау́ка гэ́та табе́ наву́ка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панава́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае панскія замашкі. [Маці:] — Ты не шукай .. панаватае, бо яна табе жыць спакойна не дасць. Шукай сябе дзяўчыну простую, добрую, працавітую. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)