1.Дзеяннепаводледзеясл. благаслаўляць — благаславіць (у 1 знач.).
2.Разм. Ухваленне чаго‑н.; згода на што‑н. Так было да часу, пакуль не парадзела ў хлявах, пакуль не дала свайго благаславення маці на аддзел Платона.Ракітны.
3. Падзяка, хвала. Благаславенне табе і ўся душа табе, мясціна, дзе радзіўся і вырас чалавек!Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)