пазлуча́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., што.

1. Злучыць, змацаваць усё, многае.

П. правады.

2. Устанавіць сувязь паміж усім, многім.

П. берагі мастамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

будо́ва, -ы, мн. -ы, -о́ў, ж.

Узаемнае размяшчэнне і сувязь састаўных частак чаго-н.; структура.

Б. атама.

Б. арганізма.

Б. зямной кары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каўза́льны, -ая, -ае (кніжн.).

Які адносіцца да прычынна-выніковых адносін, да выражэння гэтых адносін; прычынны.

Каўзальная сувязь з’яў.

|| наз. каўза́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

sprzężenie

н. счапленне; сувязь;

sprzężenie zwrotne — зваротная сувязь

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кауза́льны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Прычынны. Каузальная сувязь.

[Лац. causalis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

spójnia

ж. сувязь

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

context [ˈkɒntekst] n.

1. кантэ́кст

2. сітуа́цыя; су́вязь; фон, абста́віны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

атрыбуты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Азначальны. Атрыбутыўная сувязь. Атрыбутыўныя адносіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

педэра́стыя, ‑і, ж.

Палавая сувязь мужчыны з мужчынам.

[Грэч. paiderastía.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кровазмяшэ́нне, ‑я, н.

Палавая сувязь паміж блізкімі сваякамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)