гра́зі, -зей.

Азёрны або марскі іл як лекавы сродак, а таксама месца, дзе ім лечацца.

Лячыцца гразямі.

Паехаць на г.

|| прым. гра́зевы, -ая, -ае.

Гразевая ванна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

anticoagulant [ˌæntikəʊˈægjələnt] n. med. антыкаагуля́нт, супрацьзгушча́льны сро́дак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

antiseptic​1 [ˌæntiˈseptɪk] n. med. антысепты́чны сро́дак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Schútzmittel

n -s, -

1) ахо́ўны [засцерага́льны] сро́дак

2) процізача́ткавы [су́працьзача́ткавы] сро́дак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пантакры́н, ‑у, м.

Спец. Лячэбны танізуючы сродак, які здабываецца з пантаў.

[Ад слова панты і грэч. krínō — аддзяляю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўме́ра, ‑ы, ж.

Маладзейсны, недастаткова эфектыўны сродак для ажыццяўлення чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антыалкаго́льны, ‑ая, ‑ае.

Проціалкагольны, накіраваны супраць алкагалізму. Антыалкагольная прапаганда. Антыалкагольны сродак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антыпіры́н, ‑у, м.

Лекавы сродак, які заспакойвае боль і зніжае тэмпературу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чысто́ль, ‑ю, м.

Сродак для чысткі медных, латуневых і інш. вырабаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Паліяты́ў ’лякарства або іншы сродак, які дае часовую палёгку хвораму; сродак, які дае часовы выхад з цяжкага становішча’ (ТСБМ). Праз рус. палиати́в ’часовы сродак’, дзе праз ням. Palliativ або франц. pälliatif ’тс’ < лац. palliāre ’пакрываць, ахінаць’ < pallium ’плашч’ (Гл. Фасмер, 3, 192).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)