узбадзёрыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

Стаць, зрабіцца бадзёрым; падбадзёрыцца. Соль? Гэна можна! — яшчэ болей узбадзёрыўся Карпечак. Аношкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́варыць сов., в разн. знач. вы́варить;

в. мя́са — вы́варить мя́со;

в. соль — вы́варить соль;

в. пля́мы на суке́нцы — вы́варить пя́тна на пла́тье;

в. бялі́зну — вы́варить бельё

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

glauberski

glaubersk|i

: sól ~a — глаўберава соль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

самаса́дачны, ‑ая, ‑ае.

1. Які асядае натуральным шляхам, сам сабой. Самасадачная соль.

2. Які ўтрымлівае самасадку. Самасадачнае возера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

соле... (а таксама саля...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «соль», напрыклад: солеварэнне, соленасычанасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыбатава́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Трохі цыбаты. Ён, Станіслаў, цыбатаваты, ужо ладны падлетак, бяжыць па .. соль у .. краму. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́варыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што.

1. Здабыць што-н. пры дапамозе кіпячэння, выварвання.

В. соль з марской вады.

2. Варкай давесці да патрэбнай ступені гатоўнасці або пераварыць (у 2 знач.).

В. мяса.

3. Кіпячэннем ачысціць ад чаго-н.

В. бялізну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

салёны, -ая, -ае.

1. Насычаны соллю, які ўтрымлівае ў сабе соль.

Салёнае мора.

2. Пасолены з перавышэннем нормы.

С. блін.

Салёныя пельмені.

3. Прыгатаваны ў растворы солі ў запас.

Салёныя грыбы.

4. перан. Дасціпны да рэзкасці, непрыстойнасці (разм.).

С. анекдот.

С. жарт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Phospht

n -s, -e соль фо́сфарнай кіслаты́, фасфа́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Karbont

n -(e)s, -e хім. вуглекі́слая соль

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)