іскры́сты, -ая, -ае.

1. Які ззяе, зіхаціць іскрамі, бліскучы.

І. снег.

2. Які вылучае іскры.

Іскрыстае полымя.

3. перан. Яркі, выразны; агністы.

І. смех.

Іскрыстая радасць.

4. Шыпучы, пеністы.

Іскрыстае віно.

|| наз. іскры́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абтапта́цца, -тапчу́ся, -то́пчашся, -то́пчацца; -тапчы́ся; зак.

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Стаць абтаптаным, утаптацца.

Снег абтаптаўся.

2. Знасіць, стаптаць абутак.

Зусім абтаптаўся, няма чаго на ногі насунуць.

|| незак. абто́птвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

іскры́цца несов., в разн. знач. и́скри́ться; (переливаться — ещё) игра́ть;

снег і. на со́нцы — снег и́скри́тся на со́лнце;

брылья́нт і. — бриллиа́нт и́скри́тся (игра́ет);

віно́ і. — вино́ и́скри́тся (игра́ет)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прагрэ́бці сов.

1. прогрести́; расчи́стить;

п. снег — прогрести́ (расчи́стить) снег;

п. даро́жку — прогрести́ доро́жку;

2. (нек-рое время) прогрести́;

~гро́б се́на дзве гадзі́ны — прогрёб се́но два часа́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ссе́сціся сов., разг.

1. (уменьшиться в объёме) ссе́сться, сесть;

пальча́ткі ссе́ліся — перча́тки ссе́лись (се́ли);

2. (уплотниться) ссе́сться, осе́сть;

снег ссе́ўся — снег ссе́лся (осе́л);

3. (о молоке) сверну́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бяссне́жны, ‑ая, ‑ае.

Пазбаўлены снегу, скупы на снег. Бясснежная зіма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лаві́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лавіны. Лавінны снег.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утапта́цца, утопчацца; зак.

Стаць утаптаным, прымяцца. Снег утаптаўся. Сена ўтапталася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іскры́цца, -ру́ся, -ры́шся, -ры́цца; -ры́мся, -рыце́ся, -ра́цца; незак.

1. Ззяць, зіхацець, пералівацца іскрамі.

Снег іскрыцца.

Усмешка іскрыцца (перан.).

2. перан. Ярка праяўляцца; ззяць, блішчаць пад уплывам якіх-н. пачуццяў (пра вочы, позірк).

У вачах іскрылася весялосць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асе́лы, -ая, -ае.

1. Які зляжаўся, асеў, ушчыльніўся.

А. снег.

А. грунт.

2. Які апусціўся, асеў, апаў.

А. пыл.

Аселая муць.

3. Які жыве пастаянна на адным месцы; проціл. вандроўны.

Аселае насельніцтва.

|| наз. асе́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)