тады́шні, ‑яя, ‑яе.

Разм. Які існаваў задоўга да цяперашняга часу, тагачасны; той. [Дзед:] — Тадышнія ж машыны былі не тое, што цяперашнія. І царская нарабіла такога смуроду, што хоць ты нос затыкай. Сабаленка. Слава пра яе [гаспадаркі] поспехі разнеслася была на ўсю тадышнюю акругу. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

удвайне́, прысл.

У двайным памеры; удвая. Так вось ходзім і гутарым мы з Марыяй Макарэвіч, і мне прыемна ўдвайне: і што слаўная яна такая жанчына і што слава ніколечкі яе не сапсавала. Васілевіч. [Саўка:] — З добраю жонкаю гора — паўгора, а радасць удвайне. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

marzyć się

marzy|ć się

незак. мроіцца;

marzyć się mu się sława — яму мроіцца слава

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зака́тываться несов.

1. (катясь) зако́чвацца;

мяч ча́сто зака́тывается под стол мяч ча́ста зако́чваецца пад стол;

2. (о светилах) захо́дзіць;

со́лнце зака́тывается со́нца захо́дзіць;

3. перен. (миновать) га́снуць, міна́ць;

его́ сла́ва зака́тывается яго́ сла́ва га́сне (міна́е);

4. (смехом, кашлем и т. п.) разг. захо́дзіцца (ад чаго);

5. страд. зако́чвацца; см. зака́тывать​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ду́ты

1. hohl;

ду́тыя шкляны́я шары́ hóhle Gláskugeln;

2. перан, разм (перабольшаны) áufgebauscht, áufgeblasen; übertríeben;

ду́тыя лі́чбы áufgebauschte [übertríeben hóhe] Záhlen;

ду́тая сла́ва Schéinruhm m -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

rozgłos, ~u

м. слава; папулярнасць;

bez ~u — без шуму, уціхую;

zdobyć rozgłos — атрымаць вядомасць; заваяваць папулярнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бессмяро́тны, ‑ая, ‑ае.

Выс.

1. Які ніколі не памірае, вечна жыве. Народ бессмяротны.

2. Які вечна жыве ў памяці народа, заўсёды захоўвае сваё значэнне. Імёны герояў бессмяротныя. Бессмяротная слава. Бессмяротныя подзвігі. Бессмяротнае вучэнне Леніна. Бессмяротныя творы класікаў марксізма-ленінізма. □ І заўсёды між нас — Бессмяротны Ільіч. Звонак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

notoriety

[,noʊtəˈraɪəti]

n., pl. -ties

1) нясла́ва f., блага́я сла́ва, га́ньба

2) шыро́кая папуля́рнасьць або́ вядо́масьць f.

3) славу́тасьць f., прасла́ўлены або́ агу́льнавядо́мы чалаве́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Лаўрэа́т ’званне, якое прысуджаецца за выдатныя заслугі ў галіне навукі, мастацтва і г. д.’, ’асоба, удастоеная такога звання’ (ТСБМ). Паходзіць з лац. laureātus ’увенчаны лаўрам’ < laurea ’лаўр, перамога, слава’ < laureus ’лаўровы’ < laurus ’лаўр’ (Слаўскі, 5, 78 з літаратурай). У бел. мову лексема, відаць, трапіла з рус., дзе з XIX ст. лічыцца запазычаннем з франц. lauréat (КЭСРЯ, 235). Да лаўр (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Berühmtheit

I

f -, -en

1) сла́ва, вядо́масць

2) славу́тасць, славу́ты чалаве́к

II

f -, -en знакамі́тасць, знакамі́ты чалаве́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)