ка́са

(іт. cassa)

1) установа або аддзяленне ва ўстанове, на прадпрыемстве для прыёму і выдачы грошай (напр. ашчадная к., білетная к.);

2) скрынка, шафа для захоўвання грошай;

3) наяўныя грошы ўстановы, прадпрыемства, арганізацыі;

4) раздзеленая на ячэйкі скрынка са шрыфтам для набору.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

skrytka

ж. тайнік, патаемнік; схоўка; скрытка;

skrytka pocztowa — паштовая скрынка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pudełko

н. скрынка; пачак (запалак, папярос);

pudełko cukierków — каробка цукерак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

шуфля́да

(польск. szuflada, ад ням. Schubiade)

1) скрынка стала, камоды, шафы;

2) аконная каробка, у якую ўстаўляюцца рамы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

safe-deposit box

[ˈseɪfdɪ,pɑ:zət]

n.

сэйф -а m., скры́нка для перахо́ўваньня кашто́ўнасьцяў у ба́нку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Карэ́бчык ’скрынка’ (Ант.), ’невялікі кораб’ (Мал.). Да кораб. Форма фанетычна блізкая да рэфлексаў у польскай мове (Параўн. польск. torebka ’маленькая торба’, дзе е перадае другасны *&).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

снара́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да снарада. Снарадная гільза. □ [Тарас] перабег па хісткіх мастках цераз снарадную варонку, залітую веснавою вадой. Савіцкі. // Які служыць для захоўвання снарадаў. Снарадная скрынка. Снарадны склад. // Прызначаны для вырабу снарадаў. Снарадная сталь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чамада́н

(перс. jāmadan)

дарожная скрынка са скуры, дэрмаціну, фібры ці кардону з вечкам і ручкай для рэчаў, багажу пасажыра.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

со́рный

1. для сме́цця;

со́рная ку́ча сме́тнік;

со́рный я́щик скры́нка для сме́цця;

2. / со́рная трава́, со́рное расте́ние пустазе́лле;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вітры́на

(фр. vitrine, ад лац. vitrum = шкло)

месца за акном магазіна або зашклёная шафа, скрынка для паказу розных прадметаў, тавараў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)