снара́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да снарада. Снарадная гільза. □ [Тарас] перабег па хісткіх мастках цераз снарадную варонку, залітую веснавою вадой. Савіцкі. // Які служыць для захоўвання снарадаў. Снарадная скрынка. Снарадны склад. // Прызначаны для вырабу снарадаў. Снарадная сталь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

со́рный

1. для сме́цця;

со́рная ку́ча сме́тнік;

со́рный я́щик скры́нка для сме́цця;

2. / со́рная трава́, со́рное расте́ние пустазе́лле;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

вітры́на

(фр. vitrine, ад лац. vitrum = шкло)

месца за акном магазіна або зашклёная шафа, скрынка для паказу розных прадметаў, тавараў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

container

[kənˈteɪnər]

n.

1) скры́ня, скры́нка f.; пасу́дзіна f.

2) ёмішча n., кантэ́йнэр -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

till​1 [tɪl] n. скры́нка для гро́шай, ка́са

♦

be caught with one’s hand in the till быць схо́пленым за руку́ на ме́сцы злачы́нства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вітры́на

(фр. vitrine)

1) спецыяльнае акно ў магазіне для паказу тавараў;

2) зашклёная шафа, скрынка для паказу розных прадметаў, экспанатаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пясо́чніца, ‑ы, ж.

1. Уст. Пасудзінка з пяском для пасыпання і высушвання напісанага чарнілам.

2. Уст. Урна, плявальніца з пяском.

3. У паравозе — скрынка з пяском, які аўтаматычна высыпаецца на рэйкі, калі пачынаюць буксаваць колы. У збірацца на пад’ём было цяжка, колы зноў і зноў буксавалі, і Аляксею ўвесь час прыходзілася ўключаць пясочніцу. Васілёнак.

4. Разм. Скрынка з пяском для дзіцячых гульняў. Няшчасце Віцева было ў тым, што Пеця, рыжы Пеця, з якім яны калісьці разам гулялі ў адной пясочніцы,.. гэты самы Пеця не даў яму першаму запусціць змея. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стэрэатруба́, ‑ы; мн. ‑трубы, ‑труб; ж.

Артылерыйскі аптычны прыбор для назірання за цэлямі і вымярэння вуглоў. [Маскоўскі] неафіцыйны ад’ютант .. афіцэра разведкі Канатнікава .. дбайна сочыць, каб не прапаў вялікі скураны чамадан капітана і скрынка са стэрэатрубамі, біноклямі, якія належаць узводу першай разведкі. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цы́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Разм. Цынкавая скрынка (звычайна для захавання патронаў). Вінтоўкі — іх дваццаць штук — перанеслі ў два захады і яшчэ адну ходку зрабілі па цынкі з патронамі. Навуменка. Падбег Багроў з распячатанай цынкай патронаў. Беразняк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цы́ста, ‑ы, ДМ ‑сце, ж.

1. Шчыльная абалонка вакол некаторых аднаклетачных жывёльных і раслінных арганізмаў, якая засцерагае іх пры неспрыяльным навакольным асяроддзі ці ў пэўныя моманты іх жыццёвага цыкла.

2. Спец. Асобая скрынка для захавання старажытных рукапісаў, папірусаў. Металічная цыста.

[Ад грэч. kýstis — мачавы пузыр.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)