наскуба́ць несов.

1. (сена, щетины) надёргивать;

2. (шерсти, перьев) нащи́пывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

наску́бці сов.

1. (сена, щетины) надёргать;

2. (шерсти, перьев) нащипа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

настра́мак, -мка м., обл. небольшо́й воз се́на (соло́мы и т.п.)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

стажа́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак., што.

Разм. Складаць, кідаць сена ў стагі. / у вобразным ужыв. Мярэжкамі пена Плыла ля паэта. Стажарыла сена Прыгоннае лета. Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павазі́ць, -важу́, -во́зіш, -во́зіць; -во́жаны; зак., каго-што.

1. Правесці некаторы час, возячы каго-, што-н.

П. па горадзе.

2. Звесці, перавезці ўсё, многае.

П. усё сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пагрэ́бці, -грабу́, -грабе́ш, -грабе́; -грабём, -грабяце́, -грабу́ць; пагро́б, -рэ́бла; -рабі́; зак., што.

1. Згрэбці ўсё, многае.

2. і без дап. Грэбці некаторы час.

П. сена да абеду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прыгрэ́бці, -рабу́, -рабе́ш, -рабе́; -рабём, -рабяце́, -рабу́ць; -ро́б, -ро́бла; -рабі; -рэ́бены; зак., што.

Зграбаючы, сабраць каля чаго-н.

П. сена да стога.

|| незак. прыграба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

стагава́ць, -гу́ю, -гу́еш, -гу́е; -гу́й; -гава́ны; незак., што і без дап.

Складаць у стагі салому, сена і пад.

Ён араў і стагаваў гадамі.

|| наз. стагава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

трася́нка, -і, ДМ -нцы, ж.

1. Стрэсенае сена з саломай, якое ідзе на корм жывёле.

Падрыхтаваць карове трасянку.

2. Беларуска-рускае змешанае маўленне.

Гаварыць на трасянцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сенавалаку́ша, ‑ы, ж.

Сельскагаспадарчая машына для зграбання сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)