Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
звышсветлавы́, ‑ая, ‑ое.
Які перавышае скорасць распаўсюджання святла. Оптыка звышсветлавых скарасцей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэфле́ксны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Звязаны з адлюстраваннем святла, радыёхваль і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
святлолячэ́нне, ‑я, н.
Выкарыстанне праменяў святла (сонечнага ці штучнага) для лячэння.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
святлоўсто́йлівы, ‑ая, ‑ае.
Які не змяняецца пад уздзеяннем святла. Святлоўстойлівы фарбавальнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
rozpraszanie
н. рассейванне;
rozpraszanie światła фіз. рассейванне святла
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
◎ Пераналёчнік ’маруна (павіліца) сапраўдная, Galiam verum L.’ (вілен., Кіс.). Кантамінаваная назва з перад полем + урочнік (іншая назва гэтай расліны) — расліна любіць расці на сухіх ускрайках лесу, дзе шмат святла.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
відно́¹, безас., у знач.вык.
1. Пра наяўнасць дастатковага святла, асвятлення дзе-н.
На вуліцы ўжо было в.
2. Тое, што і відаць (у 1 і 3 знач.).
З-за пылу было не в. дарогі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
БУГЕ́РА—ЛА́МБЕРТА—БЭ́РА ЗАКО́Н,
вызначае паступовае аслабленне паралельнага монахраматычнага пучка святла пры распаўсюджванні яго ў паглынальным асяроддзі. Выражаецца формулай
, дзе I — інтэнсіўнасць пучка святла, што прайшоў праз слой рэчыва таўшчынёй d, I0 — інтэнсіўнасць уваходнага пучка, μ — паказчык паглынання святла, які залежыць ад частаты святла, хім. прыроды і стану рэчыва. Для разбаўленага раствору паглынальнага рэчыва ў непаглынальным растваральніку μ = χC, дзе χ — паказчык паглынання святла на адзінку канцэнтрацыі C паглынальнага рэчыва ў растворы. Адкрыты ў 1729 П.Бугерам, падрабязна разгледжаны ням. вучоным І.Г.Ламбертам у 1760 і доследна правераны для раствораў ням. вучоным А.Бэрам у 1852.