swój

свой;

to jest swój chłop разм. гэта свой мужык;

dostać za swoje — атрымаць па заслугах;

obstawać przy swoim — настойваць на сваім;

swojego (swego) czasu — у свой час

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абумо́віць, -мо́ўлю, -мо́віш, -мо́віць; -мо́ўлены; зак., што.

1. Выклікаць што-н., з’явіцца прычынай, матывам для ўзнікнення чаго-н.

Старанная праца абумовіла поспех.

2. Абмежаваць што-н. пэўнымі ўмовамі, дагаворамі́; агаварыць.

А. свой удзел у рабоце.

|| незак. абумо́ўліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

well-kept [ˌwelˈkept] adj. дагле́джаны;

Their house is always well-kept. Яны заўжды добра даглядаюць свой дом.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

his

[hɪz]

1.

pron.

яго́ны, яго́

This hat is his — Гэ́та яго́ны капялю́ш

2.

adj.

яго́ны; свой, свая́, сваё

He took his hat — Ён узя́ў свой капялю́ш

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

риск м. ры́зыка, -кі ж.;

подверга́ть себя ри́ску рызыкава́ць;

без ри́ска без ры́зыкі, не рызыку́ючы;

с ри́ском для жи́зни рызыку́ючы жыццём;

на свой (страх и) риск на сваю́ ры́зыку, на свой адка́з.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Натурлівы ’схільны да самадурства, упарты, капрызны’ (Гарэц., Анім., Сл. ПЗБ, Яўс.), ’наравісты’ (Нас., Бяльк., ТС). Да натура, літаральна ’той, хто паказвае свой характар’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

аўта-

(гр. autos = сам)

першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццям «аўтаматычны», «аўтамабільны», «свой, уласны, сама-».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

інтрае́кцыя

(н.-лац. introiectio = укідванне)

уключэнне індывідам у свой унутраны свет поглядаў, матываў і ўстановак іншых людзей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кошт (род. ко́шту) м.

1. сто́имость ж.;

к. вытво́рчасці — сто́имость произво́дства;

2. сре́дство, счёт;

пабудава́ць кватэ́ру за свой к. — постро́ить кварти́ру за свои́ сре́дства;

набы́ць пуцёўку за свой к. — приобрести́ путёвку за свой счёт;

◊ на (чый) к. — на (чей) счёт;

на чужы́ к. — на чужо́й счёт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

pflíchtvergessen

a які́ забыўся пра сво́й абавя́зак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)