абкарна́ць

1. разм (валасы) ábstutzen vt;

2. (сапсаваць) (zu stark) (ver)kürzen vt, verstümmeln vt, éinstellen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

перапсава́ць, ‑псую, ‑псуеш, ‑псуе; ‑псуём, ‑псуяце; зак., каго-што.

Сапсаваць, папсаваць усё, многае. Перапсаваць усе дэталі. □ [Палашка:] — Учора .. надумаўся [дзед Аўсей] аладкі пячы: колькі мукі перапсаваў, сала перапаліў... Лынькоў. // Разм. Зрабіць дрэнны ўплыў на ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ointment [ˈɔɪntmənt] n. мазь;

an antiseptic ointment антысепты́чная мазь

♦

a/the fly in the ointment ≅ лы́жка дзёгцю ў бо́чцы мёду; дро́бязь, здо́льная атру́ціць/сапсава́ць што-н. до́брае

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сасцёбаць, -аю, -аеш, -ае; -аны і сасцяба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак. (разм.).

1. каго-што. Збіць, сцябаючы чым-н.

С. траву.

С. куст парэчак.

2. што. Сапсаваць, зрабіць непрыгодным сцябаючы (пра пугу).

С. пугу.

3. каго (што). Удараючы пугай, дубцом, пакрыць пісагамі шкуру жывёлы.

|| незак. сасцёбваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. сасцёбванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Збэ́рсаць ’скруціць, зматаць’ (Сл. паўн.-зах.), слонім. ’зрабіць кепска, сапсаваць’ (Нар. лекс.). Гл. барсаць. Лаўчутэ (Сл. балт., 100–101) прапануе аддзяліць бэрсаць ’рабіць кепска, псаваць’ ад барсаць ’працягваць аборы ў лапці’, але бэрсаць і ’блытаць (ніткі)’, а таму такое раздзяленне няпэўнае.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пазамыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Адмыць, замыць усе плямы, не мыючы ўсёй адзежы.

2. Сапсаваць частым ці няўмелым мыццём усё, многае. Пазамываць бялізну.

3. Занесці пяском усё, многае. Пазамывала паводка вусці рэк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

правалі́ць разм dúrchfallen lássen*, zu Fall bríngen*; schéitem lássen*; durchkréuzen vt (планы і г. д.); verdérben* vt (сапсаваць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

распе́сціць, ‑пешчу, ‑песціш, ‑песціць; зак., каго-што.

Сапсаваць празмернымі пяшчотамі; зрабіць спешчаным, капрызным, распусным. Распесціць адзінае дзіця. □ Чаму яе Косця зрабіўся такі? Не паважае старэйшых... Мабыць, і [Ганя] распесціла яго, як Ванда Адамаўна свайго сына?! Грамовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

oszpecić

зак.

1. абязвечыць, знявечыць;

2. сапсаваць, збрыдзіць, згадзіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

skazić

зак.

1. сапсаваць, сказіць;

2. запляміць;

3. дэнатураваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)