сква́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца; незак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пячыся на агні; смажыцца.
У печы скварыцца свежае сала.
2. перан. Грэцца на сонцы; быць у вельмі гарачым месцы (разм.).
|| зак. сасква́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
połeć
м. кавалак; луста; полць;
słoniny — кавалак сала
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ВЕРАШЧА́КА,
традыцыйная бел. страва — мачанне для бліноў. Падсмажаныя кавалачкі сала, каўбасы, свіныя рабрынкі з вострымі прыправамі падкалочваюць мукой і тушаць у печы. У наш час верашчака пашырана на ўсёй Беларусі пад назвай мачанка.
т. 4, с. 99
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
брус, -а, мн. брусы́, -о́ў, м.
1. Бервяно, апілаванае або ачасанае з чатырох бакоў.
2. Кавалак чаго-н. чатырохграннай формы.
Б. сала.
3. толькі мн. Гімнастычны снарад у выглядзе дзвюх паралельных перакладзін, замацаваных на стойках.
Практыкаванні на брусах.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
насква́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., чаго.
Сквараннем прыгатаваць у нейкай колькасці. Наскварыць патэльню сала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
со́ла,
1. нескл., н. Музычны твор або асобныя партыя, прызначаная для выканання адным музыкантам, спеваком або танцорам. Сала для скрыпкі. // Выкананне такога твора (партыі). — Сала на баяне ў тым жа выкананы, — не сціхаў Саша. Васілевіч.
2. у знач. прысл. Асобна ад другіх (пра выкананне музычных твораў, танцаў). Спяваць сола. Танцаваць сала. □ Я лічыўся здольным скрыпачом, мне часам нават давалі выступаць сола ў якіх-небудзь святочныя канцэртах. Рамановіч.
[Іт. solo.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скрылёк, ‑лька, м.
Тое, што і скрылік. Скрылёк каўбасы. Скрылёк гурка. □ У газеціне быў загорнуты кавалак хлеба, агурок і скрылёк сала. Асіпенка. Хадакі прыселі на лаўцы каля плота, дасталі з торбы хлеб і па скрыльку сала, каб перакусіць з дарогі. Пальчэўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вэ́ндзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; незак., што.
Правяльваць у дыме (мяса, рыбу, сала). Вэндзіць кумпякі, паляндвіцу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падсква́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што і чаго.
Прыгатаваць для ежы сквараннем. Падскварыць крыху сала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пражані́на, ‑ы, ж.
Ежа, прыгатаваная з тушанага мяса і сала, падкалочаная мукой або без мукі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)