вэ́ндзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; незак., што.

Правяльваць у дыме (мяса, рыбу, сала). Вэндзіць кумпякі, паляндвіцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсква́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што і чаго.

Прыгатаваць для ежы сквараннем. Падскварыць крыху сала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пражані́на, ‑ы, ж.

Ежа, прыгатаваная з тушанага мяса і сала, падкалочаная мукой або без мукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пратапі́ць, ‑таплю, ‑топіш, ‑топіць; зак., што.

Растопліваючы, давесці да патрэбнага стану (сала, масла і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

растапі́цца, ‑топіцца; зак.

Стаць вадкім ад нагрэву. Воск растапіўся. Сала растапілася. Смала на сонцы растапілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Слы́за ‘кавалак сала’, слы́жка ‘тс’ (Сл. Брэс.). Мабыць, з дыялектнай фанетыкай да сліж 2; магчыма, паводле формы: брусок адрэзанага сала.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

lard

[lɑ:rd]

1.

n.

са́ла n., шма́лец -льцу m.

2.

v.t.

1)

а) шпігава́ць кава́лкамі са́ла

б) ма́заць тлу́шчам

2) Figur. аздабля́ць, перасыпа́ць (мо́ву)

The speaker larded his speech with jokes — Прамо́ўца перасыпа́ў сваю́ прамо́ву жа́ртамі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

адтапі́ць, -таплю́, -то́піш, -то́піць; -то́плены; зак., што.

1. Падаграваючы, прымусіць аддзяліцца, стваро́жыцца.

А. кіслае малако.

2. Расплавіўшы, ператварыўшы ў вадкі стан, аддзяліць адно рэчыва ад другога.

А. усе прымесі з сала.

|| незак. адто́пліваць, -аю, -аеш, -ае і адтапля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

хіб, хі́ба, мн. хібы́, -о́ў, м.

1. Пярэдняя частка хрыбта свінні.

Самае тоўстае сала ў свінні на хібе.

2. Шчацінне на хрыбце.

3. Спінны плаўнік у рыбы.

4. перан. Верхні край, грэбень чаго-н.

Х. страхі.

Х. хвалі.

Х. пракоса.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вы́тапіць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак., што.

Нагрэўшы, здабыць, вылучыць з чаго‑н. плаўкае рэчыва. Вытапіць сала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)