brusque
[brʌsk]
adj.
гру́бы, рэ́зкі (у мане́рах, гу́тарцы), бесцырымо́нны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
colic
[ˈkɑ:lɪk]
n.
ко́лікі pl., рэ́зкі боль (у жываце́)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Кры́зіс ’рэзкі пералом, абвастрэнне становішча’ (ТСБМ). Запазычанне праз рус. кризис з ням. Krisis (Шанскі, 2, 8, 392).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Бры́дкі. Рус. (зах.) бридко́й ’рэзкі вецер’, укр. бридки́й ’дрэнны, агідны, брыдкі’, польск. brzydki, чэш. břidký (ст.) ’рэзкі; агідны’, ст.-слав. бридъкъ, серб.-харв. бри̏дак ’востры, рэзкі’ і г. д. Прасл. *bridbkъ < *bridъ (а гэта ўтварэнне суфіксам ‑d‑ ад *bri‑ ’брыць, рэзаць’, гл. брыць; і.-е. *bher‑ ’рэзаць вострым’); Бернекер, 86; Мейе, Études, 325; Слаўскі, 1, 47; Брукнер, 46; БЕР, 1, 78. Іншая версія (услед за Нідэрманам, IF, 37, 145 і наст.; Гуерам, LF, 44; 226) у Махэка₂, 73: роднаснасць з ням. bitter ’горкі’ (*bhid‑ró‑s); у славян розныя метатэзы (непераканаўча).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
во́крык, ‑у, м.
Рэзкі гучны вокліч з загадам, папярэджаннем, пагрозай каму‑н. Дзядзька Марцін спыніў Юзіка.. сярдзітым вокрыкам: — Што ты хвошчаш пугаю карову? Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
raucous [ˈrɔ:kəs] adj. хры́плы, сі́плы, рэ́зкі;
raucous shouts from the street прані́злівыя кры́кі з ву́ліцы
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
hoarse [hɔ:s] adj.
1. хры́плы, асі́плы;
I am hoarse. Я асіп.
2. гру́бы, рэ́зкі, непрые́мны
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
blare1 [bleə] n. рэ́зкі непрые́мны гук;
the blare of the brass гу́кі ме́дных інструме́нтаў
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
spicy [ˈspaɪsi] adj.
1. во́стры, рэ́зкі; духмя́ны
2. infml піка́нтны, салёны;
spicy details піка́нтныя падрабя́знасці
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
стры́маны, -ая, -ае.
1. Які ўмее валодаць сабой, умее стрымацца, не рэзкі, спакойны.
С. характар.
С. чалавек.
Стрыманыя рухі.
2. Пазбаўлены сардэчнасці, гасціннасці.
Стрыманая сустрэча.
С. прыём.
3. Які не праяўляецца, не выяўляецца ў поўнай меры ці сіле.
С. голас.
|| наз. стры́манасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)