лугазна́ўства, ‑а, н.
Раздзел геабатанікі, які вывучае лугі, лугавую расліннасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мікрапалеантало́гія, ‑і, ж.
Раздзел палеанталогіі, які вывучае мікраскапічныя выкапнёвыя рэшткі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спектрафотаме́трыя, ‑і, ж.
Раздзел фотаметрыі, які вывучае спектральныя характарыстыкі цел.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эстэзіяло́гія, ‑і, м.
Раздзел анатоміі, які вывучае будову органаў пачуццяў.
[Ад грэч. aisthēsis — пачуццё, адчуванне і logos — вучэнне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кінема́тыка, -і, ДМ -тыцы, ж.
Раздзел механікі, які вывучае рух цел без уліку іх масы і ўздзеяння на іх сіл.
|| прым. кінематы́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
акіянагра́фія, -і, ж.
Раздзел акіяналогіі, які вывучае форму, памеры і глыбіню акіянаў і мораў, характар іх берагоў, будову дна і пад.
|| прым. акіянаграфі́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рэнтгенало́гія, -і, ж.
Раздзел медыцыны, які займаецца вывучэннем прымянення рэнтгенаўскіх прамянёў для даследавання ўнутраных органаў, для дыягностыкі захворванняў і іх лячэння.
|| прым. рэнтгеналагі́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
камбінато́рыка, ‑і, ДМ ‑рыцы, ж.
Раздзел матэматыкі, які вывучае, колькі магчымых злучэнняў элементаў існуе ў зададзеным канечным мностве.
•••
Камбінаторыка гукаў — раздзел фанетыкі, які вывучае магчымасці спалучэння гукаў у звязнай мове.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
арты́кул, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Невялікі навуковы або публіцыстычны твор у часопісе, газеце, зборніку.
Крытычны а.
2. Самастойны раздзел, параграф у юрыдычным дакуменце, слоўніку і пад.
А. канстытуцыі.
Слоўнікавы а.
3. Раздзел фінансавага плана, каштарыс, які вызначае крыніцу даходаў або мэту расходаў (спец.).
Расходны а.
4. Тып вырабу, умоўнае абазначэнне тавараў (спец.).
А. тканіны.
|| прым. арты́кульны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
візанціназна́ўства, ‑а, н.
Раздзел гістарыяграфіі сярэдніх вякоў, прысвечаны гісторыі вывучэння Візантыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)