dispirit

[dɪˈspɪrɪt]

v.t.

1) прыгнята́ць, псава́ць настро́й, засмуча́ць

2) адбіва́ць ахво́ту, абезнадзе́йваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Сухабздзей ’хударлявы чалавек’ (віц., Мат.). Складанае слова, дзе суха (гл. сухі) з’яўляецца азначэннем да незафіксаванага *бздзей (ад бздзець ’псаваць паветра’), гл. Карскі 2-3, 100.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

spieprzać

незак.

1. псаваць; правальваць (справу);

2. уцякаць; даваць драла

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zatruwać

незак.

1. атручваць;

2. перан. атручваць; псаваць;

гл. zatruć

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Перака́за ’перашкода, замінка, цяжкасць’ (Гарб., Нас.), перака́зіць ’сапсаваць; перашкодзіць’ (Нас.). Да ка́зіць ’псаваць, шкодзіць’ (гл.), магчыма, пад уплывам польск. przekaza ’перашкода’, przekazić ’перашкодзіць; перапыніць (пры размове)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пля́жыць

1. hácken vt, häckseln vt; verdérben* vt (псаваць);

2. перан разм (dúrch)prügeln vt, verdréschen* vt, versóhlen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

бэ́сціць

1. (зневажаць) beschímpfen vt, durch üble Schmähungen beléidigen, verúnglimpfen vt;

2. разм (брудзіць, псаваць) beschmútzen vt, schmútzig machen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

zerstören

vt разбура́ць, раскіда́ць; псава́ць, знішча́ць

j-s Glück ~ — разла́дзіць чыё-н. шча́сце

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

расстра́ивать несов.

1. (нарушать строй) расстро́йваць; (о музыкальном инструменте — ещё) разла́джваць;

расстра́ивать ряды́ проти́вника расстро́йваць рады́ праці́ўніка;

расстра́ивать роя́ль расстро́йваць рая́ль;

2. (причинять ущерб) разла́джваць;

расстра́ивать дела́ разла́джваць спра́вы;

3. (мешать осуществлению) разла́джваць;

расстра́ивать пла́ны разла́джваць пла́ны;

4. (приводить в болезненное состояние) псава́ць;

расстра́ивать не́рвы псава́ць не́рвы;

5. (огорчать) хвалява́ць, псава́ць настро́й; засмуча́ць;

э́ти ве́сти меня́ расстра́ивают гэ́тыя ве́сткі мяне́ хвалю́юць (засмуча́юць), гэ́тыя ве́сткі псую́ць мне настро́й;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

deteriorate

[dɪˈtɪriəreɪt]

v.

1) псава́ць, пагарша́ць

2) псава́цца, занепада́ць; тра́ціць ва́ртасьць або́ цану́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)