Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
прастыту́цыя
(лац. prostitutio = апаганенне, абняслаўленне)
1) продаж свайго цела для палавых зносін з мэтай набыць грашовыя сродкі;
2) перан. прадажнасць, беспрынцыповасць (напр. палітычная п.).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
манапалі́стм
1.эк, паліт, тсперан Monopolíst m -en, -en;
2.камерц (той, хто карыстаецца манаполіяй на продаж) Alléinhändler m -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
АДКРЫ́ТЫ РЫ́НАК,
продаж і купля цэнтр. банкам каштоўных папер, каб уздзейнічаць на масу грошай у абарачэнні і аб’ём крэдытаў. Аперацыя ажыццяўляецца пераважна з кароткатэрміновымі ўрадавымі каштоўнымі паперамі, а часам з сярэдне- і доўгатэрміновымі паперамі. Пры куплі ўкладанне сродкаў у эканоміку павялічваецца, у выніку расце і аб’ём крэдытаў. Ад продажу эфект адваротны.