прадвадзі́цель, ‑я, м.

1. Кіраўнік, важак.

2. Тое, што і прадвадзіцель дваранства.

•••

Прадвадзіцель дваранства — прадстаўнік дваранства, які выбіраўся ў царскай Расіі губернскім ці павятовым дваранскім сходам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захо́дніцтва, ‑а, н.

Грамадская плынь у Расіі ў 30–50‑я гады 19 ст., прадстаўнік якой, у адрозненне ад славянафілаў, адстойвалі для Расіі заходнееўрапейскі, капіталістычны шлях развіцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сі́ндык, ‑а, м.

1. Абаронца, адвакат у судзе ў Старажытнай Грэцыі.

2. Прадстаўнік якой‑н. установы, абшчыны ці карпарацыі ў некаторых капіталістычных краінах, упаўнаважаны на вядзенне спраў.

[Грэч. syndikos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

official​2 [əˈfɪʃl] adj. афіцы́йны, службо́вы;

official duties службо́выя абавя́зкі;

an official rep resentative афіцы́йны прадстаўні́к;

an official reception афіцы́йны прыём

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Патры́цый ’прадстаўнік родавай знаці (у Рыме)’, ’багаты бюргер (у Германіі)’, ст.-бел. патрицый (XVII ст.) запазычана са ст.-польск. patrycyjusz ’тс’, якое з лац. patricius ’старажытнарымскі шляхціц’ (Булыка, Лекс. запазыч., 26).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

plenipotentiary

[,plenɪpəˈtenʃəri]

1.

n., pl. -aries

паўнамо́цны прадстаўні́к, пасо́л -ла́ m.

2.

adj.

паўнамо́цны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

дэкадэ́нт

(фр. décadent = які падае)

прадстаўнік, прыхільнік дэкадэнцтва.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

капіталі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

1. Прадстаўнік пануючага класа капіталістычнага грамадства, які валодае капіталам і атрымлівае прыбавачную вартасць шляхам эксплуатацыі наёмнай працы. Клас капіталістаў.

2. Разм. Багацей, багатыр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бі́тнік, ‑а, м.

Прадстаўнік пасляваеннага стыхійнага анархічна-бунтарскага руху моладзі (галоўным чынам у ЗША і Вялікабрытаніі), якая выказвае пратэст супраць буржуазнай маралі тым, што парушае нормы супольнага жыцця людзей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ambassador-at-large

n., pl. -dors-at-large

пасо́л для асаблі́вых даручэ́ньняў, адмысло́вы прадстаўні́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)