мілітары́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто праводзіць палітыку мілітарызму; прыхільнік мілітарызму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паветраправо́дны, ‑ая, ‑ае.

Які праводзіць паветра, па якім ідзе паветра. Паветраправодныя трубы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

право́дзіны, ‑дзін; адз. няма.

Дзеянне паводле дзеясл. праводзіць — правесці (у 7 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сацыя́л-зго́днік, ‑а, м.

Той, хто праводзіць палітыку згодніцтва з класавым ворагам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Начыры́ць ’начарціць’ (Ян.). Ад чырыць ’чарціць, праводзіць лінію’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

проводя́щий

1. прич. які́ (што) право́дзіць; см. проводи́ть​I;

2. прил., физ. право́дзячы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

prosecute

[ˈprɑ:sɪkju:t]

v.t.

1) аддава́ць пад суд

2) ве́сьці, право́дзіць

to prosecute an inquiry — право́дзіць расьсьле́даваньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

canalize

[ˈkænəlaɪz]

v.t.

право́дзіць кана́лы, каналізава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

дэхларава́ць

(ад дэ- + хлор)

1) праводзіць дэхларацыю 1;

2) праводзіць дэхларацыю 2.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

зго́днік, ‑а, м.

Той, хто праводзіць згодніцкую палітыку з класавым ворагам. Згоднікі-лібералы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)