рассялі́ць, ‑сялю, ‑селіш, ‑селіць; зак., каго-што.

1. Пасяліць, даць месца для жылля (пра некалькіх або многіх). Рассяліць людзей па хатах. □ Перад наступленнем карнікаў быў .. загад: жанчын, дзяцей, хворых рассяліць у вёсках. Шамякін.

2. Пасяліць асобна адзін ад аднаго. Калі.. [хлопцаў] расселяць па розных пакоях, усё прападзе. А ў хлопцаў былі свае планы, свае меркаванні. Нядзведскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перамяні́ць

1. (зрабіць іншым) (ver)ändern vt;

перамяні́ць пла́ны die Pläne ändern;

перамяні́ць та́ктыку die Táktik ändern; den Spieß úmdrehen* (разм);

2. (змяніць) wéchseln vt;

перамяні́ць бялі́зну die Wäsche wéchseln

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

lid [lɪd] n.

1. на́крыўка; ве́ка, ве́чка

2. паве́ка, ве́ка

♦

keep a/the lid on трыма́ць пад кантро́лем, кантралява́ць;

put the lid on smth.

1) кла́сці кане́ц чаму́-н.

2) руйнава́ць пла́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wreck​2 [rek] v.

1. выкліка́ць ава́рыю, катастро́фу, гі́бель (самалёта, карабля і да т.п.)

2. псава́ць, разбура́ць;

wreck smb.’s nerves псава́ць чые́-н. не́рвы;

wreck smb.’s plans зрыва́ць чые́-н. пла́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Quérstrich

m -(e)s, -e папярэ́чная ры́са

j-m éinen ~ durch etw. (A) máchen — сарва́ць чые-н. пла́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wéitgehend, weit géhend

a зна́чны, радыка́льны, глаба́льны, шыро́кі (пра планы і г.д.)

~es Verständnis — глыбо́кае разуме́нне чаго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dúnkel

a

1) цёмны; змро́чны

2) таямні́чы, невядо́мы

dúnkle Pläne áushecken — выно́шваць злачы́нныя пла́ны

3) глухі́, невыра́зны (гук)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

расстра́ивать несов.

1. (нарушать строй) расстро́йваць; (о музыкальном инструменте — ещё) разла́джваць;

расстра́ивать ряды́ проти́вника расстро́йваць рады́ праці́ўніка;

расстра́ивать роя́ль расстро́йваць рая́ль;

2. (причинять ущерб) разла́джваць;

расстра́ивать дела́ разла́джваць спра́вы;

3. (мешать осуществлению) разла́джваць;

расстра́ивать пла́ны разла́джваць пла́ны;

4. (приводить в болезненное состояние) псава́ць;

расстра́ивать не́рвы псава́ць не́рвы;

5. (огорчать) хвалява́ць, псава́ць настро́й; засмуча́ць;

э́ти ве́сти меня́ расстра́ивают гэ́тыя ве́сткі мяне́ хвалю́юць (засмуча́юць), гэ́тыя ве́сткі псую́ць мне настро́й;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

буры́ць​I (разбураць)

1. zerstören vt;

буры́ць дашчэ́нту dem Érdboden gléichmachen; áusrotten vt (вынішчыць); zuníchte machen, verníchten vt (знішчаць);

буры́ць пла́ны Pläne zuníchte machen [veréiteln];

2. (здароўе) ruiníeren vt, untergráben* vt, zugrúnde [zu Grúnde] ríchten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вар’я́цкі, ‑ая, ‑ае.

1. Уласцівы вар’яту; такі, як у вар’ята. Вар’яцкі смех. Вар’яцкія вочы. □ [Іван] прахапіўся адразу і ў тое ж імгненне пачуў недарэчны вар’яцкі крык. Быкаў.

2. Неразумны, шалёны; дзікі. Вар’яцкія ідэі, планы.

3. перан. Разм. Які характарызуецца крайняй ступенню праяўлення, выключны (па сіле, велічы, напружанасці). Вар’яцкая злосць. □ Мы перамаглі буру, вар’яцкую сілу стыхіі і хутка паднімем парус зваротнага плавання. Гамолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)