крыгахо́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да крыгаходу. Крыгаходны перыяд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ледахо́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ледаходу. Ледаходны перыяд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

менструа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да менструацыі. Менструальны перыяд.

[Ад лац. menstrualis — штомесячны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міжсесіённы, ‑ая, ‑ае.

Які існуе, дзейнічае ў перыяд паміж сесіямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неаге́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да неагену. Неагенавы перыяд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэарганізацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэарганізацыі. Рэарганізацыйны перыяд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сілу́р, ‑у, м.

Трэці перыяд палеазойскай эры геалагічнай гісторыі Зямлі.

[Ад назвы старажытнага кельцкага племя сілураў, якое насяляла паўвостраў Уэльс у Англіі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навіга́цыя, -і, ж.

1. Суднаходства, мараплаванне.

Адкрыць навігацыю.

2. Перыяд года, калі магчыма суднаходства.

3. Навука аб спосабах выбару шляху і метадах ваджэння суднаў, лятальных і касмічных апаратаў.

Падручнік па навігацыі.

Паветраная н.

Касмічная н.

4. Тэхналогія, працэс кіравання і выбару аптымальнага маршруту для транспартнага сродку з дапамогай навігатара (у 2 знач.).

Аўтамабільная н.

|| прым. навігацы́йны, -ая, -ае.

Н. перыяд.

Навігацыйныя прыборы.

Навігацыйная сістэма

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

позна... (а таксама пазна...).

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) позні (у 1 знач.), напр.: познаантычны, познарэнесансны; позналедніковы (перыяд);

2) позні (у 3 знач.), напр., познавыспяваючы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прэс-бюро́, нескл., н.

1. Пастаянна дзеючы орган інфармацыі пры рэдакцыі буйной газеты, агенцтве друку, пасольствах, прадстаўніцтвах.

2. Рэдакцыйны апарат для абслугоўвання друку на перыяд з’ездаў канферэнцый, нарад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)