Веснавей (паэт.) ’веснавы вецер’ (КТС) — новаўтварэнне ад вясна́ (гл.) і вей (< веяць). Сюды ж веснавейны, веснавеяць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Веснашум (паэт.) ’радасны надыход вясны, новых падзей’ (КТС, М. Машара). Да вясна́ (гл.) і шум (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

vórzeiten

adv паэт. калі́сьці, даўне́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gülden

a паэт. гл. gólden

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

залатаве́рхі, ‑ая, ‑ае.

Нар.-паэт. З пазалочаным верхам, купалам. Залатаверхі палац. Залатаверхая царква.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

менестрэ́ль, ‑я, м.

Вандроўны паэт-музыкант у Францыі і Англіі ў сярэднія вякі.

[Фр. ménestrel, англ. minstrel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паланя́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Паэт. Жан. да палоннік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шансанье́, нескл., м.

Французскі эстрадны спявак, а таксама паэт, які піша такія песенькі.

[Фр. chansonnier.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прад прыназ кніжн, паэт гл перад

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

цвердзь ж паэт Féste f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)