храні́чны

(гр. chronikos)

зацяжны, пастаянны; такі, які цягнецца доўгі час (напр. х-ая хвароба).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ка́дры, ‑аў; адз. няма.

1. Пастаянны састаў воінскіх часцей, які не дэмабілізуецца ў мірны час. Служыць у кадрах.

2. Асноўны састаў кваліфікаваных работнікаў якой‑н. галіны дзейнасці, якога‑н. прадпрыемства, установы і пад. Тэхнічныя кадры.. Сельскагаспадарчыя кадры.

[Фр. cadres.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ВАДАЦЁК,

водны паток, які цячэ ў напрамку нахілу зямной паверхні па рэчышчы паміж выразнымі берагамі. Бывае натуральны (рака, ручай) і штучны (канал), пастаянны (цячэнне круглы год) і часовы (перасыхае, прамярзае).

т. 3, с. 436

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

та́лья

(фр. taille)

пастаянны прамы падатак у Францыі 15—18 ст., якім абкладваліся пераважна сяляне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ongoing [ˈɒngəʊɪŋ] adj.

1. бесперапы́нны, безупы́нны, няспы́нны, пастая́нны

2. які́ адбываецца ў цяпе́рашні час;

ongoing negotiations перамо́вы, які́я прахо́дзяць у цяпе́рашні час

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unvergänglich, únvergänglich

a ве́чны; пастая́нны, бяско́нцы

~er Ruhm — бессмяро́тная сла́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fórtwährend

1.

a безупы́нны, пастая́нны, праця́глы

2.

adv безупы́нна, пастая́нна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

неадхі́льны

1. (якога нельга адхіліць) nicht zu beséitigen, únüberwindlich;

2. (неадступны, пастаянны, пераканаўчы) únumstößlich, unwiderlégbar; bezáubernd, unwiderstéhlich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ну́нцый

(лац. nuntius)

пастаянны дыпламатычны прадстаўнік рымскага папы пры ўрадзе якой-н. дзяржавы.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

штат​2

(лац. status = стан, сновішча)

пастаянны склад супрацоўнікаў якой-н. установы, арганізацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)