сацыялі́ст-рэвалюцыяне́р, сацыяліста-рэвалюцыянера, м.

Член дробнабуржуазнай партыі, якая існавала ў Расіі ў 1901–1923 гг.; эсэр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тары́зм, ‑у, м.

Ідэалогія і палітыка торы, англійскай партыі 17–19 стст., якая адлюстроўвала інтарэсы буйных землеўласнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фю́рэр, ‑а, м.

У германскіх краінах — кіраўнік, правадыр; у фашысцкай Германіі — верхавод злачыннай нацысцкай партыі (пра Гітлера).

[Ням. Führer — правадыр.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

breakaway​1 [ˈbreɪkəweɪ] n.

1. вы́хад (з партыі, арганізацыі)

2. адыхо́д (ад традыцый і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

convert​1 [ˈkɒnvɜ:t] n.

1. relig. неафі́т

2. той, які́ перайшоў з адно́й па́ртыі ў і́ншую

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Tory [ˈtɔ:ri] n. кансерва́тар, то́ры;

the Tories Кансерваты́ўная па́ртыя (у Вялікабрытаніі);

Tory policies палі́тыка Кансерваты́ўнай па́ртыі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

апазі́цыя, -і, ж.

1. Супрацьдзеянне, супраціўленне (кніжн.).

Быць у апазіцыі каму-, чаму-н. (будучы нязгодным з чыімі-н. поглядамі і дзеяннямі, супрацьдзейнічаць ім).

2. Група людзей унутры якога-н. грамадства, арганізацыі, партыі і пад., якая вядзе палітыку супрацьдзеяння, супраціўлення большасці.

Парламенцкая а.

|| прым. апазіцы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дырэкты́ва, ‑ы, ж.

Агульнае кіруючае ўказанне вышэйшага органа ніжэйшаму. Дырэктывы XXIV з’езда КПСС. Выканаць дырэктывы партыі і ўрада.

[Фр. directive з лац.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

партузно́сы, ‑аў; адз. партузнос, ‑а, м.

Партыйныя ўзносы — штомесячныя грашовыя ўзносы членаў і кандыдатаў у члены Камуністычнай партыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ЦК КПСС (Центра́льный Комите́т Коммунисти́ческой па́ртии Сове́тского Сою́за) уст. ЦК КПСС (Цэнтра́льны Камітэ́т Камуністы́чнай па́ртыі Саве́цкага Саю́за).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)