notepaper [ˈnəʊtpeɪpə] n. пашто́вая папе́ра;

headed notepaper фі́рменны бланк, бланк устано́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Макулату́ра ’невыразна надрукаваныя, запэцканыя лісты’, ’непрыгодная папера, кнігі, прызначаныя для перапрацоўкі’, ’бяздарныя літаратурныя творы’ (ТСБМ). Запазычана праз польск. ці рус. мову з ням. Makulatur ’запэцканая папера, адыходы’ < лац. macula ’пляма’ праз с.-лац. macularium ’чарнавік’ (Лёхін, 419; Голуб-Ліер, 299).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

куры́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для курэння (у 1 знач.). Курыльны тытунь. Курыльная папера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папе́рчына, ‑ы, ж.

Разм. Памянш.-зніж. да папера. Дырэктар распісаўся на паперчыне. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флат, ‑у, М флаце, м.

Друкарская папера ў лістах, а не ў рулонах.

[Англ. flat.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

marmurek

м. мармуровая папера

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

carbon paper

капірава́льная папе́ра, капі́рка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

зачарні́цца, ‑чэрніцца; зак.

Замазацца, зафарбавацца чорным. Шкло ў лямпе зачарнілася. Папера зачарнілася ад капіркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вашча́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Насычаная воскам тканіна або папера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капірава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць, прызначаецца для капіравання. Капіравальны апарат. Капіравальная папера. Капіравальны аловак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)