Уступіць у шлюб (пра мужчыну). Іван толькі зімою ажаніўся з .. [Матронаю], і жылі яны надта згодна.Колас.Калі любіш — ажаніся, а не любіш — адкасніся.Прымаўка.
•••
З зямлёю (сырою) ажаніцца — загінуць, памерці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Рагану́ць ’упасці, скінуцца’ (Сцяшк.), ’памерці, здохнуць’ (Полымя, 1986, 2, 119). Магчыма, роднаснае да чэш.rohnouti ’моцна параніць’, ’ударыць’, якое, разам з рус.гро́хнуть, лічыцца гукапераймальным утварэннем (Махэк₂, 515).
2. Адчуць цяжкасць, перабоі ў дыханні (ад якога-н. моцнага пачуцця, смеху, плачу і пад.).
З. ад радасці.
З. ад смеху.
|| незак.захліпа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
hence[hens]adv.fml адсю́ль; пагэ́таму; дзе́ля таго́; з гэ́тай пары́/з гэ́тага ча́су;
six days/weeks hence шэсць дзён/ты́дняў з гэ́тай пары́;
go henceпаме́рці
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Rínnstein
m -s, -e сцёкавая кана́ва;
im ~ énden апусці́цца; паме́рці пад пло́там
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
акале́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
1. Змерзнуць, моцна азябнуць. — Ты ж акалеў, вунь пальцы якія. — смеючыся казала.. [леснічыха] Сяргею.Шамякін.
2.Памерці (часцей пра жывёлу). — А я думала, ці не акалеў часам! — пакпіла Ганна. — Стаіць, як слуп пры шляху!Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скана́цьразм
1. (памерці) stérben* vi (s), ábleben vi, verschéiden* vi (s);
2. (знікнуць) verschwínden* vi (s)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
◎ Пераста́віцца ’памерці’ (Нас.). Адаптаванае запазычанне з рус.преставиться ’тс’, што са ст.-слав. прістлвитн сл ’тс’, якое калькуе грэч.μετατίνεσναι ’быць перамешчаным’ (у іншы свет), параўн. ставіць (Фасмер, 3, 361).