рассмяшы́ць, ‑смяшу, ‑смешыш, ‑смешыць; зак., каго-што.

Выклікаць смех, прымусіць смяяцца. Знікла некуды зусім нядаўняя яшчэ рагатуха, якой варта было паказаць палец, каб рассмяшыць да слёз... Васілевіч. Збянтэжаны Міколаў выгляд рассмяшыў і Васіля Раманавіча. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

полідактылі́я

(ад полі- + гр. daktylos = палец)

поўнае або частковае развіццё дадатковых пальцаў на руках або нагах як прыроджаны парок развіцця.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

прэстідыжыта́тар

(іт. prestidigitatore, ад presto = хуткі + digito = палец)

цыркавы акцёр, які паказвае фокусы, што грунтуюцца на хуткасці і спрытнасці рухаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

адмаро́жваць, адмаро́зіць ábfrieren* vt; erfríeren* vt;

ён адмаро́зіў сабе́ па́лец er hat sich éinen Fínger ábgefroren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

архаі́зм

(гр. archaismos)

1) лінгв. слова, якое выйшла з актыўнага ўжытку, напр. перст (палец), чало (лоб);

2) застарэлая з’ява, перажытак мінулага.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

маўчо́к, ‑чка, м.

1. Маўчанне. А дубровы ні слова, Ні паўслова — маўчок. Бялевіч.

2. у знач. вык. Разм. Ні слова, ні гуку (не гаварыць). — Ты, Міхась, толькі — маўчок пра Валю, — сказаў Тарас, прыклаўшы палец да губ. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куро́к, ‑рка, м.

Частка ўдарнага механізма ў ручной агнястрэльнай зброі. У звесці курок. Спусціць курок. □ Шчоўк курком! Стрэл бухнуў з громам. Калачынскі. // Разм. Спускавы кручок, націскаючы на які прыводзяць у дзеянне гэты механізм. Пакласці палец па курок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дактылагра́ма

(ад гр. daktylos = палец + gramma = запіс)

адбітак, утвораны прыцісканнем пальцаў рук, пакрытых адпаведным рэчывам, да паверхні паперы з мэтай устанаўлення асобы.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

plaster​1 [ˈplɑ:stə] n.

1. тынко́ўка

2. (таксама plaster of Paris) гіпс

3. лі́пкі, ліпу́чы пла́стыр;

I put plaster on my finger. Я заклеіў палец пластырам.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

toe​1 [təʊ] n.

1. па́лец (нагі)

2. насо́к (панчохі, чаравіка)

♦

on one’s toes напагато́ве;

tread/step on smb.’s toes закрану́ць чые́-н. пачу́цці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)