1) круце́льства, ашука́нства, махля́рства n.; падма́н -у m.
2) круце́ль -цяля́m., круце́лька f.; махля́р -а́m., махля́рка f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
махля́рства, ‑а, н.
Разм.Падман, ашуканства з мэтай набыць грошы, маёмасць. [Акцызнік:] — Думаеш, я махлярствам грошы набываю? Не такі. Грошы, нажытыя махлярствам, — на трыццаць год, а мазалём — на тысячу.Пташнікаў.Не было завозу свайго, са сваёй вёскі, дык везлі чужыя. Яны не ведалі таго махлярства, што рабілася ў млыне, і ім было ўсё роўна, хто ім будзе малоць.Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
bluff3[blʌf]n. блеф, падма́н, ашука́нства;
It was just a game of bluff. Гэтая гульня была падманам.
♦
call the bluff не паддава́цца бле́фу, не дазво́ліць сябе́ ашука́ць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
БУТАФО́РЫЯ
(італьян. buttafouri літар. выкідваць вон),
1) падробленыя прадметы (скульптура, мэбля, дэталі касцюма, аздабленні і інш.), якімі карыстаюцца ў спектаклях замест сапраўдных. Найчасцей не з’яўляюцца дакладнай копіяй арыгіналаў, адрозніваюцца ад іх матэрыяламі (вырабляюць з кардону, пап’е-машэ, дрэва, бляхі, палатна, пенапласту), формай, памерамі і афарбоўкай, што абумоўлена характарам спектакля і спецыфічнымі патрабаваннямі сцэны. Бутафорыя выкарыстоўваецца таксама ў кіно, экспазіцыях выставак, вітрынах, для рэкламы.
2) У пераносным сэнсе — падман, бачнасць, фальш, разлічаныя на знешні эфект.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
deception
[dɪˈsepʃən]
n.
1) ашу́кваньне n., махлява́ньне n.
2) падма́н -у m.; зман, фальш -у m.; ілю́зія f.
3) ашука́нства, махля́рства n., хі́трасьць f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
свядо́мы
1.в разн. знач. созна́тельный;
с. чалаве́к — созна́тельный челове́к;
~мыя адно́сіны да пра́цы — созна́тельное отноше́ние к труду́;
2. (преднамеренный) созна́тельный, умы́шленный;
с. падма́н — созна́тельный (умы́шленный) обма́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Вілі́ць ’зварочваць з прамога шляху’; ’крывіць (душою)’; ’зварочваць убок’ (Нас.), вілі́ць, падві́льваць ’падкідаць мяч у гульні «салавей»’ (Янк. III), віліць ’падманваць, крывіць’ (Кар.). Карскі (Труды, 394) лічыць гэту лексему запазычанай з літ. і лат. моў; параўн. літ.vylióti ’падманваць, заманваць, спакушаць’, vỹlius ’падман, хлусня’, што аспрэчвае Лаўчутэ (351). Гл. яшчэ віля́ць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Кабала́ ’пэўная залежнасць ад каго-н., паднявольнае становішча; прыгнёт’ (БРС, ТСБМ, Мат. Маг., Яруш.), ’турбота, клопат, падман, дробязь, глупства’ (Нас.). Значэнні слова паказваюць на магчымыя змяшэнні двух запазычаных слоў. Адно з іх можа адносіцца да польск.kabala, якое ўзыходзіць да ст.-яўр.kabbālāh ’патаемная навука’ (гл. Слаўскі 2, 8). Адсюль значэнні ’падман, глупства’ і да т. п. Другое (значэнні ’турбота, клопат’) — да рус., укр.кабала ’завінавачанасць, няволя’, запазычаных з усходніх моў, гл. Фасмер, 2, 148.
Каба́ла ’гадальныя карты’ (Федар., 2), кабалы ’тс’ (Шат.). Параўн. у Федароўскага, 2, 113: «закінь ты мне кабалу…». Бел.кабала ў гэтым значэнні паходзіць з кабала ’варажба на картах’, крыніцай якога з’яўляецца польск.kabała ’варажба на картах; варажба ўвогуле’. Карскі (1904, 172) у якасці крыніцы для бел.каба́лы ’пасьянс’ называе ст.-яўр.kabbālāh.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
racket2[ˈrækɪt]n.
1.infml шум; ля́мант; гру́кат;
make a racket шуме́ць, крыча́ць, лямантава́ць
2.падма́н; махля́рства; афе́ра;
be in on a racket быць удзе́льнікам афе́ры
3.infml рэ́кет; шанта́ж; вымага́нне
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)