ні́жняя пала́та (парламента) паліт.Únterhaus n -es
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
мо́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Рмн. ‑чак; ж.
Ніжняя мясістая частка вуха. З-пад фуражкі з блішчастым брыльком як бы выпісваліся намаляваныя чорнай тушшу бакенбарды, што даходзілі трошачкі ніжэй мочак вушэй.Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Наспод ’навыварат’ (Бяльк.). Да спод ’ніжняя частка чаго-небудзь; унутраная частка адзення’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прысе́к ’ніжняя частка калоднага вулея’ (ТС). Нулявы дэрыват ад прысяка́ць. Гл. сячы́.
at/below the poverty line на мяжы́/ніжэ́й мяжы́ гале́чы
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
архітра́ў
(фр. architrave, ад гр. arche = пачатак + лац. trabs = бэлька)
архіт. галоўная бэлька, ніжняя частка антаблемента.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Падэ́шва ’ніжняя частка абутку, якая мае форму ступні, ніжняя частка, аснова чаго-н.’ (ТСБМ), дыял.падо́шва ’тс’. Рус.подо́шва, укр.підо́шва, ст.-рус.подъшъва, польск.podeszwa, чэш.podešev, славац.podošva. З podъ і šъvъ (гл. шво, шыць) (Праабражэнскі, 2, 86; Фасмер, 3, 299). Фанетычны варыянт падэшва з польск.podeszwa.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Паста́ўка ’падол, ніжняя частка жаночай кашулі, якая шыецца з грубага палатна’ (Бяльк.). Да по́стаўка (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ніз, -у, мн. нізы́, -о́ў, м.
1.Ніжняя частка чаго-н.
Н. рукава.
2. Паверхня, бок прадмета, процілеглы яго верху.
Н. скрыні.
3. Унутраны бок (матэрыі, вопраткі); спод.
Н. паліто.
4. Нізіннае месца.
Сцелецца па нізах туман.
5. Тое, што і нізоўе.
6.мн. Шырокія пласты працоўнага народа.
Сацыяльныя нізы.
7.мн. Ніжнія ноты (спец.).
Браць нізы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)