вы́плысці¹, -ыву, -ывеш, -ыве; -ыві; зак.
1. Плывучы, выйсці куды-н.
В. ў адкрытае мора.
2. Плывучы, з’явіцца адкуль-н.
В. з-за павароту.
3. Падняцца з глыбіні, усплыць.
Выплыла бервяно.
4. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Нечакана выявіцца, стаць відавочным.
Выплыла недастача.
|| незак. выплыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
animated [ˈænɪmeɪtɪd] adj. ажы́ўлены, жывы́, жва́вы;
an animated conversation/discussion ажы́ўленая размо́ва/дыску́сія;
Her face suddenly became animated. Нечакана яе твар ажывіўся.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
unhoped-for [ʌnˈhəʊptfɔ:] adj. нечака́ны, неспадзява́ны (пра што-н. прыемнае);
He had an unhoped-for piece of good luck. Яму нечакана пашанцавала.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Асяні́ць ’нечакана ўзнікнуць (пра думку)’. Магчыма, з стараславянскай праз старарускую ці рускую. Стараславянскае слова ўтворана ад сѣнь ’цень’ (гл. сенцы) са значэннем ’пакрыць ценню’, ’прыкрыць, захаваць’ > ’сайсці звыш’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ю́р’еў, -ва.
У выразе: вось табе, бабка, і Юр’еў дзень — пра нечакана страчаную надзею, спыненне свабодных дзеянняў і пад. [першапачаткова пра непрыемнасць, якая ўзнікла ў сувязі з абмежаваннем свабоды дзеянняў, перамяшчэння і пад.; звязана з адменай у канцы 16 ст. права прыгонных пераходзіць ад аднаго памешчыка да другога ў асенняе свята Святога Юрыя].
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
право́рнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць праворнага. [Міканор] бег па зломе страхі, па самым хібе — каб не так крута было, бег з нечакана згаданай хлапечай праворнасцю. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́шмыгнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
Разм. Хутка і непрыкметна выйсці адкуль‑н. Вышмыгнуць з пакоя ў сад. // Нечакана вырвацца, выслізнуць. Птушка вышмыгнула з рук.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чапе́льнік, ‑а, м.
Разм. Тое, што і чапяльнік. Затым.. [Гарвась] ідзе да качарэжніка, доўга гаўкае, не знаходзіць чапельніка, і нечакана заўважае новы, акуратна выгаблеваны. Хадановіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
bob2 [bɒb] v.
1. (up and down) ху́тка ру́хацца (асабліва ў вадзе)
2. (ко́ратка) стры́гчы валасы́
bob up [ˌbɒbˈʌp]phr. v. нечака́на ўсплыва́ць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
transition [trænˈzɪʃn] n. (to) перахо́д, перамяшчэ́нне;
undergo an abrupt transition нечака́на змяні́цца;
a transition period перахо́дны перы́яд;
the transition of ideas распаўсю́джванне ідэ́й
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)