gazeta
gazet|a
ж. газета;
podać kogo/co do ~y — напісаць пра каго/што ў газету
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
дада́ць, -да́м, -дасі́, -да́сць; -дадзі́м, -дасце́, -даду́ць; -да́й; -да́дзены; зак.
1. каго-што і чаго. Даць, зрабіць, сказаць і пад. ў дадатак да чаго-н.
Астатнія грошы дадам заўтра.
2. што да чаго. Сказаць або напісаць у дадатак да чаго-н.
Да сказанага нечага д.
3. што да чаго. Прыкласці, далучыць.
Да заявы д. медыцынскае заключэнне.
4. што да чаго. Скласці лікі.
Да пяці д. чатыры.
|| незак. дадава́ць, -даю́, -дае́ш, -дае́; -даём, -даяце́, -даю́ць.
|| наз. дадава́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
verbréchen
* vt
1) зрабі́ць злачы́нства
Schlímmes ~ — зрабі́ць ця́жкае злачы́нства
2) лама́ць, абло́мваць
3) правіні́цца ў чым-н.
ein Gedícht ~ — жарт. напіса́ць дрэ́нны верш
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
два, двух, двум, двума́, (аб) двух, м. і н.; дзве, дзвюх, дзвюм, дзвюма́, (аб) дзвюх, ж., ліч. кольк.
Лік, лічба і колькасць 2.
Двойчы д. — чатыры.
Напісаць лічбу д.
Д. сярпы.
Дзве хвіліны.
За аднаго бітага двух нябітых даюць (прыказка).
◊
Бачыць на два аршыны пад зямлёй (разм., часта іран.) — адрознівацца вялікай праніклівасцю.
Ні два і ні паўтара (разм.) — пра што-н. няпэўнае.
Як двойчы два (чатыры) — бясспрэчна, зразумела, ясна.
|| парадк. другі́, -о́е, -а́я.
Д. год.
Д. па парадку.
Другога мая.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
папе́ра, -ы, мн. -ы, -пе́р, ж.
1. Матэрыял для пісьма, а таксама для іншых мэт, які вырабляецца з драўніннай ці анучнай масы.
2. Афіцыйнае пісьмовае паведамленне, дакумент; рукапіс.
Штабныя паперы.
Каштоўныя паперы (грашовыя дакументы). Корпацца ў паперах.
◊
Застацца на паперы — пра рашэнне, якое не выконваецца.
Папера ўсё вытрымае (іран.) — напісаць можна ўсё, але не заўсёды ажыццяўляецца тое, пра што напісана.
|| памянш. папе́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.
|| зніж. папе́рчына, -ы, мн. -ы, -чын, ж.
|| прым. папяро́вы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
прыпіса́ць, -ішу́, -і́шаш, -і́ша; -ішы́; -і́саны; зак.
1. што. Напісаць у дадатак да чаго-н.
П. некалькі слоў.
2. каго-што. Прылічыць (у 2 знач.) запісаўшы.
П. да прызыўнога ўчастка.
3. што і каму-чаму. Палічыць вынікам чаго-н., зыходным ад каго-, чаго-н., прыналежным каму-н.
Поспех акцёра прыпісалі яго прыгажосці.
П. верш не таму, хто складаў.
|| незак. прыпі́сваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. прыпі́ска, -і, 2Ш-пісцы, ж. (да 1 і 2 знач.) і прыпі́сванне, -я, н. (да 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
завяшча́нне, ‑я, н.
1. Афіцыйны дакукумент з выказанай кім‑н. воляй аб яго маёмасці на выпадак смерці. Напісаць завяшчанне. □ У завяшчанні брэсцкага мешчаніна Гурына Фёдаравіча (1624 г.) адпісваецца розным асобам рад кніг духоўнага зместу, сярод якіх асабліва выдзяляюцца «апостол и псалтир друку Скоринина». Алексютовіч.
2. Запавет, наказ паслядоўнікам, нашчадкам. Завяшчанне У.І. Леніна партыі і краіне. Духоўнае завяшчанне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
няўто́льны, ‑ая, ‑ае.
Такі, што нельга здаволіць, наталіць. Няўтольны голад. Няўтольная смага. □ Некаторыя птушкі маюць няўтольны апетыт. Гавеман. / Пра пачуцці, перажыванні і пад. Жалі парабчанкі — і ціха луналі іх песні над полем, песні жальбы і скаргі, песні гора няўтольнага. Хадкевіч. Перада мной [аўтарам], па сутнасці, былі толькі руіны крэпасці, а ў сэрцы — няўтольнае жаданне напісаць аб іх. Губарэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пратако́л, ‑а, м.
Дакумент, у які запісваецца ўсё, што было сказана, зроблена і вырашана на сходзе, пасяджэнні, допыце. Садовічу, Райскаму і Тукалу даручылі напісаць пратакол настаўніцкага сходу і адрэдагаваць пастанову. Колас. // Дакумент, які сведчыць аб якім‑н. факце. Пад страхам арышту сяляне адзін за другім пачынаюць падпісваць пратакол. Хромчанка. // Акт аб парушэнні грамадскага парадку, законнаспі. // Акт міжнароднага пагаднення.
[Н.-грэч. prōtókollon — першы ліст, да якога црыклейваецца наступны ў скрутку.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
написа́ть сов. напіса́ць, мног. панапі́сваць; (на пишущей машинке) надрукава́ць; (красками) намалява́ць;
◊
на лбу напи́сано на лбе напі́сана;
на лице́ напи́сано на тва́ры напі́сана;
на роду́ напи́сано уст. на раду́ напі́сана;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)