poverty line [ˈpɒvətilaɪn] n. the poverty line (таксама the poverty level) ні́жняя мяжа́ пражы́тачнага мі́німуму;

at/below the poverty line на мяжы́/ніжэ́й мяжы́ гале́чы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

summit [ˈsʌmɪt] n.

1. вяршы́ня;

the summit of my ambitions мяжа́ маі́х імкне́нняў

2. са́міт, сустрэ́ча на вышэ́йшым узро́ўні;

summit talks перамо́вы на вышэ́йшым узро́ўні

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Límes

m -, -

1) гіст. лі́мэс, паме́жная паласа́, мяжа́

2) матэм. грані́ца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

жме́нька, ‑і, ДМ ‑ньцы; Р мн. ‑нек; ж.

Памянш. да жменя; невялікая жменя. Аднойчы Ліпка нават не вытрымала: заўзята паплявала ў малыя жменькі, як гэта робяць хлопчыкі, разагналася і пабегла. Брыль. Тут жменька нас — салдат марской пяхоты. Ляжым. Не спіцца. Ноч. Імжыць імжа. Налева мора, ўперадзе мяжа. Зарыцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ві́шка ’вяха для ўказання граніцы чаго-небудзь (поля, пашы, дарогі і г. д.)’ (Касп., Яшк., Сцяшк. МГ); ’мяжа на лузе, на пасеве з уторкнутымі жэрдкамі’ (Яшк.). Памяншальнае да вяха́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

узме́жак, ‑жка, м.

Край мяжы; мяжа. З агародаў на росныя ўзмежкі выкочваліся пярэстыя і доўгія .. гарбузы. Адамчык. На ўзмежках палеткаў чырванеюць буйныя ягады шыпшыны. Брыль. / у перан. ужыв. Шмат новага адкрывае сёння навука якраз на ўзмежках, што раздзялялі дагэтуль фізіку і хімію, біялогію і фізіку, фізіку і медыцыну і інш. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ідэа́л

(фр. idéal, ад гр. idea = паняцце)

1) вышэйшая мэта дзейнасці грамадства, асобы, мяжа імкненняў, жаданняў;

2) дасканалы, найлепшы ўзор (напр. і. чалавека).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

tensile

[ˈtensəl]

adj.

1) даты́чны напру́жаньня

tensile force — сі́ла напру́жаньня

tensile strength — мяжа́ трыва́ласьці на разры́ў

2) расьцяжны́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tolerance

[ˈtɑ:lərəns]

n.

1) прыце́рплівасьць, талера́нтнасьць, памярко́ўнасьць f.

2) талерава́ньне n.

3) Tech. мяжа́ f., до́пуск -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Grénze

f -, -n

1) грані́ца, мяжа́, рубе́ж

die ~ überschréiten* — перайсці́ грані́цу [мяжу́]

die ~ verlétzen — пару́шыць грані́цу [мяжу́]

2) грані́ца, край, мяжа́, рубе́ж

álles hat séine ~n — усяму́ ёсць кане́ц

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)