закало́тка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Тое, чым закалочваць якую‑н. страву (мука, яйцы і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́бмешка, ‑і, ДМ ‑шцы, ж.

Тое, чым абмешваюць корм жывёле (мука, вотруб’е). Пасыпаць сечку вобмешкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Wéizenmehl

n -(e)s, -e пшані́чная мука́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schrótmehl

n -(e)s мука́ буйно́га памо́лу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гатунко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які належыць да таго ці іншага гатунку (пра тавары, вырабы). Гатунковае шкло. Гатунковая мука.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даламі́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з даламіту; зроблены з даламіту. Даламітавыя залежы. Даламітавая мука. Даламітавыя вогнетрывалыя вырабы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ordeal

[ɔrˈdi:əl]

n.

выпрабава́ньне n.; му́ка f., паку́та f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бакале́я, ‑і, ж.; зб.

Некаторыя харчовыя тавары: мука, крупы, цукар, а таксама прыправы: гваздзіка, карыца, перац і пад.

[Араб. bakkal.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шатро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

Разм.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. шатраваць.

2. Мука з шатраванага зерня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алейро́метр

(ад гр. aleuron = мука + -метр)

прыбор для вызначэння набрыняння мукі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)