◎ *Памярэ́ча, помырэча ’мор; перан. злы, дакучлівы чалавек’ (Клім.). Дэрыват з суф. ‑эч‑а ад памерці < тегН (гл. мерці) (Сцяцко, Афікс. наз., 97).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

незгаса́льны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і нязгасны. Алесь марыў, што пройдзе некаторы час і пабяжыць па [слупах].. яркае, незгасальнае святло. Броўка. Ніякі мор і злыя сілы не ў стане патушыць у чалавечым сэрцы незгасальную любоў і імкненне да хараства. Майхровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́траліць сов., мор. вы́тралить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вытра́льваць несов., мор. вытра́ливать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

галс м., мор. галс

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гальванёр м., мор. гальванёр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

галью́н м., мор. галью́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

га́фель м., мор. га́фель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гірако́мпас м., мор. гироко́мпас

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гірамагні́тны сущ., мор. гиромагни́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)