Verbum

жлу́кціць, -кчу, -кціш, -кціць; незак., што (разм.).

Многа і прагна піць.

Ж. ваду.

Ж. гарэлку.

вадзяні́сты, -ая, -ае.

Які ўтрымлівае многа лішняй вады, вільгаці.

Вадзяністае чарніла.

|| наз. вадзяні́стасць, -і, ж.

набалбата́ць, -бачу́, -бо́чаш, -бо́ча; -бачы́; зак., чаго і без дап. (разм.).

Нагаварыць многа лішняга, непатрэбнага.

нады́хацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак., чым і без дап.

Уволю, многа падыхаць.

Н. горным паветрам.

задо́ўга, прысл.

За многа часу перад чым-н., да чаго-н.

З. да пачатку заняткаў.

зверына́, -ы́, ж.

1. зб. Звяры.

У лесе многа зверыны.

2. м. Вялікі звер (разм.).

прапі́ты, -ая, -ае.

Характэрны для таго, хто п’е многа спіртных напіткаў.

П. голас. П. твар.

працаві́ты, -ая, -ае.

Які многа, добра і шчыра працуе.

П. чалавек.

|| наз. працаві́тасць, -і, ж.

пужа́ны, -ая, -ае.

Такі, якога часта і многа пужалі.

Пужаная варона і куста баіцца (прыказка).

раз’е́здзіцца, -е́зджуся, -е́здзішся, -е́здзіцца; зак. (разм.).

Пачаць многа і часта ездзіць.

Па вуліцы раз’ездзіліся веласіпедысты.