сартава́льнік, ‑а,
1. Асоба, якая займаецца сарціроўкай чаго‑н.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сартава́льнік, ‑а,
1. Асоба, якая займаецца сарціроўкай чаго‑н.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Перада́ча ’тое, што перадаецца (у бальніцу, турму, па радыё ці тэлебачанні;
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
maszyneria
1.
2. агрэгат;
3. тэхнічнае абсталяванне сцэны
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Tríebwerk
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Géhwerk
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
электрадамкра́т
(ад электра- + дамкрат)
грузапад’ёмны
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
сто́парыцца, ‑рыцца;
1. Спыняцца, спыняць сваю дзейнасць (пра машыну,
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стры́пер, ‑а,
1.
2. Камбінаваная ўборачная машына, якая зразае і малоціць каласы, а таксама вее насенне.
[Англ. stripper.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шатрава́лка, ‑і,
Машына для шатравання зерня ў млыне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
юсцірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе;
[Ад ням. justieren — вывяраць ад лац. justus — правільны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)