гіпербалізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.

Выкарыстаць (выкарыстоўваць) гіпербалу як мастацкі прыём. Гіпербалізаваць камічнае. // Увогуле перабольшыць (перабольшваць). Гіпербалізаваць дасягненні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

malarski

1. мастацкі, жывапісны;

2. малярны, малярскі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wymyślny

1. умелы, мастацкі;

2. вытанчаны, элегантны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

hyperbole

[haɪˈpɜ:rbəli]

n.

1) гіпэ́рбала f. (маста́цкі прыём перабо́льшаньня)

2) перабо́льшаньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bíldnerisch

a

1) выяўле́нчы, маста́цкі

2) во́бразны, я́ркі, маляўні́чы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Kúnstwerk

n -(e)s, -e) маста́цкі твор, твор маста́цтва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мініяцю́ра, -ы, мн. -ы, -цю́р, ж.

1. Невялікі малюнак у фарбах у старадаўнім рукапісе, кнізе.

2. Невялікая карціна вельмі тонкай работы.

3. Мастацкі твор малой формы, завершаны па форме і думцы.

Тэатр мініяцюр.

◊

У мініяцюры — у зменшаным памеры.

|| прым. мініяцю́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыём, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. гл. прыняць.

2. Асобнае дзеянне, рух.

Напісаць артыкул у два прыёмы.

3. Спосаб у ажыццяўленні чаго-н.

Мастацкі п.

4. Збор запрошаных асоб (звычайна афіцыйных) у гонар каго-, чаго-н.

П. у пасольстве.

Наладзіць п. карэспандэнтаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гу́капіс, ‑у, м.

Падбор гукаў у літаратурных або музычных творах, якім дасягаецца патрэбны мастацкі эфект. Майстэрства гукапісу ў Багдановіча рабіла часам проста цуды. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самавыражэ́нне, ‑я, н.

Тое што і самавыяўленне. Мастацкі твор заўжды сплаў знешняга жыцця з унутраным жыццём мастака, дыялектычная еднасць адлюстравання і самавыражэння. І. Калеснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)