жывапі́сец, ‑сца, м.

Мастак, які займаецца жывапісам. Жывапісныя работы ў Каломенскім палацы выконваў славуты Сымон Ушакоў, а таксама іншыя рускія жывапісцы. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імпрэсіяні́ст

(фр. impressionniste)

мастак, музыкант, пісьменнік — паслядоўнік імпрэсіянізму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Маста́цтва ’творчая перадача рэчаіснасці ў мастацкіх вобразах’, ’дасканалае ўменне, майстэрства ў якой-небудзь справе, рабоце’ (ТСБМ). Да маста́к (гл.). Утворана як дзіва́к — дзіва́цтва.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

калары́ст, ‑а, М ‑сце, м.

1. Мастак, які ўмела выкарыстоўвае і спалучае колеры; майстар каларыту (у 1 знач.).

2. Майстар па расфарбоўцы тканін.

[Фр. coloriste ад лац. color — колер.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раме́сніцтва, ‑а, н.

1. Занятак рамяством, саматужнай работай.

2. перан. Работа без творчай ініцыятывы, па ўстаноўленаму шаблону. Мастак — паняцце, якое выключае рамесніцтва. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мары́на ’карціна з марскім краявідам’ (ТСБМ). Праз рус. мову з франц. marine ’тс’ (Фасмер, 2, 573). Сюды ж марыніст ’мастак, які малюе такія краявіды’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

натуралі́ст м., в разн. знач. натурали́ст;

ста́нцыя ю́ных ~таў — ста́нция ю́ных натурали́стов;

маста́к-н. — худо́жник-натурали́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

баталі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Мастак, творы якога прысвечаны ваеннай тэматыцы. Экспазіцыя музея абароны Брэсцкай крэпасці папаўняецца яшчэ адным мастацкім творах маладога баталіста. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

афарты́ст

(ад афорт)

мастак-гравёр, спецыяліст па вырабе афортаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

партрэты́ст

(фр. portraitiste)

мастак, спецыяліст у галіне партрэтнага жывапісу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)