імперыя́л, ‑а, м.
Руская залатая манета (з 1775 г. вартасцю 10 рублёў, а пасля 1897 г. да рэвалюцыі — 15 рублёў).
[Ад лац. imperialis — імператарскі.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Сарако́ўка ’сорак гадоў’, старое ’манета вартасцю ў 20 капеек’, ’бутэлька гарэлкі ёмістасцю ў 1/40 частку вядра’, ’тое, што мае таўшчыню ў 40 міліметраў (сантыметраў)’ (ТСБМ), ’манета 20 капеек’, ’сорак снапоў збожжа’, ’тоўстая дошка’ (ТС). Да сорак, саракавы. Манета ў 20 капеек называецца так адносна гроша, меднай манеты ў 1/2 капейкі, якая выпускалася ў СССР у 1925–1928 гг. (БелСЭ, 4, 31).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Арля́нка ’гульня, у ходзе якой падкідваецца манета і выйграе той, каму манета выпадае гербам’ (БРС). Рус., укр. орлянка. Паралельна з інш. усходнеславянскімі мовамі ўтворана на базе значэння арол ’герб на манеце’ (першапачаткова з малюнкам арла).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
сента́ва, нескл., н.
Разменная манета рада лаціна-амерыканскіх краін, а таксама Партугаліі і Філіпін, складае 1/100 іх нацыянальных грашовых адзінак.
[Ісп. і партуг. centavo ад лац. sentum — сто.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рубе́ль¹, -бля́, мн. -блі́, -блёў, м.
Асноўная грашовая адзінка ў Расіі і Беларусі, роўная 100 капейкам, а таксама грашовы знак і манета такой вартасці.
Заплаціць за рэч пяцьдзясят рублёў.
|| памянш. рубялёк, -лька́, мн. -лькі́, -лько́ў, м. (разм.).
|| прым. рублёвы, -ая, -ае.
Рублёвая зона.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
half-crown [ˌhɑ:fˈkraʊn] n. паўкро́ны (англійская манета вартасцю 2 шылінгі 6 пенсаў; выкарыстоўвалася да 1970 г.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
nickel1 [ˈnɪkl] n.
1. chem. ні́кель (метал)
2. мане́та ў 5 цэ́нтаў (у ЗША, Канадзе)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
паўімперыя́л, ‑а, м.
Залатая манета ў дарэвалюцыйнай Расіі, роўная палавіне імперыяла (вартасцю 5 рублёў, а пасля 1897 г. — 7 рублёў 50 капеек).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
та́лер 1, ‑а, м.
Старажытная нямецкая манета.
[Ням. Taler.]
та́лер 2, ‑а, м.
Спец. Металічная пліта ў друкарскай машыне, на якую ўстанаўліваюць друкарскую форму.
[Ад ням. Teller — талерка.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АКТАБО́Л
(ад грэч. oktobolon 8 аболаў),
старажытна-грэчаская сярэбраная манета. Маса 5,5 г. Складала 1/3 афінскай тэтрадрахмы ці 4/6 драхмы.
т. 1, с. 208
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)