Ко́нцам ’абавязкова’ (КЭС, лаг.). Гл. канец.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пуць

1. Чыгунка (БРС). Тое ж пуця́ (Гродз., Слаўг.).

2. Вельмі далёкая дарога, на вялікую адлегласць (Арш., Лаг., Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Адві́льжэць ’зрабіцца вільготным’ (КЭС, лаг.) < польск. odwilżeć.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Адчапі́цца ’адстаць, адысці’ (КЭС, лаг.). Гл. чапляць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Адчура́цца ’адрачыся’ (КЭС, лаг.) да чур (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Адчэпна́е ’вымушаны выкуп’ (КЭС, лаг.). Гл. адчапіцца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вірая́ ’шула’ (КЭС, лаг.). Да верая́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Кліпа́ць ’кляпаць’ (КЭС, лаг., Бяльк.). Гл. кляпаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кракаці́нне ’жабурынне’ (КЭС, лаг.). Гл. крактавінне 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кро́шку ’крыху’ (КЭС, лаг., Яруш.). Гл. крошка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)