бэз, -у, м.

Дэкаратыўная кустовая расліна сямейства маслінавых з блакітна-ліловымі або белымі пахучымі кветкамі.

Букет бэзу.

|| прым. бэ́завы, -ая, -ае.

Б. куст.

Бэзава-сіні колер.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гемаглабі́н, -у, м.

Бялковае рэчыва ў складзе крыві, якое надае ёй чырвоны колер і пераносіць кісларод ад органаў дыхання да тканак арганізма.

|| прым. гемаглабі́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

антрацы́т, -у, М -цы́це, м.

Лепшы гатунак каменнага вугалю, які мае чорны колер, яркі бляск, вызначаецца вялікай цеплаправоднасцю.

|| прым. антрацы́тавы, -ая, -ае і антрацы́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

манахраматы́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Не змешаны; аднаколерны. Манахраматычны колер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гладкафарбава́ны, ‑ая, ‑ае.

Пафарбаваны ў адзін колер. Гладкафарбаваная тканіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сала́тавы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і салатны. Салатавы колер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

peacock blue [ˌpi:kɒkˈblu:] n. пералі́вісты сі́ні ко́лер

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

royal blue [ˌrɔɪəlˈblu:] n. я́рка-сі́ні ко́лер

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

verdure [ˈvɜ:djə] n. fml зе́лень, зялёны ко́лер

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Брандзо́вы ’бурачковы (пра колер)’ (Жд.). Запазычанне з польск. brązowy ’бронзавы колер’. Аб запазычанні сведчыць націск.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)