Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ábmachen
vt
1) аддзяля́ць, адвя́зваць; здыма́ць (шыльду)
2) дамаўля́цца (пра што-н.); даво́дзіць да ла́ду
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
enthüllen
vt
1) здыма́ць по́крыва (з чаго-н.); выяўля́ць
ein Dénkmal ~ — адкрыва́ць по́мнік
2) выкрыва́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
кара́ж.біял. Rínde f -, -n; Krúste f -, -n; Bórke f -, -n (у дрэў);
здыма́ць кару́ з дрэ́ваéinen Stamm entrínden;
зямна́я кара́геал.Érdrinde f, Érdkruste f;
кара́ галаўно́га мо́згуанат. Hírnrinde f
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
стру́жкаж. Span m -(e)s, Späne, Hóbelspan m;
металі́чная стру́жка Metállspäne pl;
пакава́льная стру́жка Hólzwolle f -;
◊
здыма́ць стру́жку зкаго-н. (разм.) j-n zwíebeln; j-m das Fell über die Óhren zíehen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
по́заж., прям., перен. по́за;
здыма́ць у ро́зных по́зах — снима́ть в ра́зных по́зах;
не ве́рце яму́, гэ́та то́лькі п. — не ве́рьте ему́, э́то то́лько по́за;
◊ стаць у по́зу — стать в по́зу;
прыня́ць по́зу — приня́ть по́зу
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
АКСАМІ́Т, аксамітнае дрэва (Phellodendron),
род дрэў сям. рутавых. Вядома 10 відаў, пашыраных ва Усх. Азіі. Найб. вядомы аксаміт амурскі (P. amurense), аксаміт кітайскі (P. chinense), аксаміт японскі (Р. japonicum). На Беларусі ў канцы 19 — пач. 20 ст. інтрадукаваны аксаміт амурскі, або амурскае коркавае дрэва. З 1930—40-х г. уводзіцца ў лясныя культуры. Прыдатны для вырошчвання на Беларусі, акрамя паўн. раёнаў.
Выш. 20—30 м. Ствол таўшчынёй да 80 см, укрыты слоем корку (да 7 см), які можна час ад часу здымаць. Лісце супраціўнае, чаранковае, няпарнаперыстае. Кветкі жоўта-зялёныя, дыям. да 1 см. Плады — чорныя мясістыя ягадападобныя касцянкі з непрыемным пахам. Размнажаецца насеннем і чаранкамі. Меданос. Выкарыстоўваецца на прамысл. мэты (корак, фарба, таніды, каштоўная драўніна) і як дэкар. расліна.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Аско́р ’ачыстка ствала ад кары’ (Сцяшк.). Бязафіксны назоўнік ад дзеяслова *аскарыць, *аскараць, што павінен быў азначаць ’ачышчаць ад кары’; блізкі дзеяслоў вядомы ў польскай oskórować ’здымаць скуру; забяспечваць скураным пакрыццём’, аднак генетычна зразумела толькі другое значэнне, якое надаецца пры ўтварэнні дзеясловаў паводле мадэлі о‑ + корань назоўніка + ‑ити са значэннем ’прыдаць тое, што выражана назоўнікавым коранем’ (параўн. аснасціць, ашкліць). Для першага значэння больш характэрна выкарыстанне прэфікса ‑ад (параўн. і польск.odskórzanie ’здыманне скуры’). Пры замацаванні зафіксаванай дыялектнай формы з а‑, а не ad‑, магчыма, мела значэнне наяўнасць элемента ‑c‑, які ўспрымаўся не як частка кораня (што атаясамліваўся з кара, кор‑, а не з скор‑), а як прэфіксальны элемент з‑ (с‑).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
unveil
[ʌnˈveɪl]1.
v.t.
1) здыма́цьабо́ адве́шваць засло́ну
2) раскрыва́ць, адкрыва́ць, выяўля́ць
to unveil a secret — раскры́ць таямні́цу
2.
v.i.
адкрыва́ць свой твар; паказа́цца сапра́ўдным
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
skim
[skɪm]1.
v.t.
1) здыма́ць сьмята́ну з малака́; здыма́ць шумавіньне з су́пу
2) сьлізга́ць
The pebble I threw skimmed the little waves — Каме́нчык, які́ я кі́нуў, сьлізга́ў па малы́х хва́лях
