сцебласто́й, ‑ю,
Стан пасеваў палявых культур у адносінах іх гушчыні, вышыні сцёблаў і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сцебласто́й, ‑ю,
Стан пасеваў палявых культур у адносінах іх гушчыні, вышыні сцёблаў і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уза́хапы і уза́хапкі,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фінт, ‑а,
У спорце — падманны рух, фальшывы выпад.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
добразычлі́вец, ‑ліўца,
Той, хто прыхільна, спагадліва адносіцца да каго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надрэ́з, ‑у,
1.
2. Надрэзанае месца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
неакаланіялі́зм, ‑у,
Сістэма нераўнапраўных эканамічных і палітычных адносін, якія навязваюцца імперыялістычнымі дзяржавамі азіяцкім, афрыканскім і лацінаамерыканскім суверэнным краінам, якія развіваюцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
панто́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да пантонаў; які складаецца з пантонаў.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заахво́чванне, ‑я,
1.
2. Тое, што заахвочвае каго‑н. да чаго‑н.; пахвала, узнагарода.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
азнаменава́ць, ‑мяную, ‑мянуеш, ‑мянуе;
1. Засведчыць што‑н., з’явіцца выражэннем чаго‑н.
2. Адзначыць чым‑н. (якую‑н. падзею, урачыстую дату і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аквапла́н, ‑а,
Невялікі спартыўны плыт, які служыць для слізгацення спартсмена па вадзе на буксіры за самаходнымі суднамі.
[Ад лац. aqua — вада і planum — плоскасць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)