узаемазвя́заны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны ўзаемнай сувяззю паміж сабою. Вытворчасць збожжа і вытворчасць прадуктаў жывёлагадоўлі ўзаемазвязаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панасыпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. што і чаго. Насыпаць чаго-н. у многіх месцах, усюды ці ў вялікай колькасці.

П. курганы.

За ноч панасыпала (безас.) снегу.

2. што. Сыплючы, напоўніць усё, многае.

П. збожжа ў мяхі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

enthülsen

vt лушчы́ць, аддзяля́ць шалупі́нне; с.-г. шатрава́ць (збожжа)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Getréideernte

f -, -n

1) ураджа́йнасць збо́жжа

2) убо́рка ўраджа́ю [збо́жжа]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

збожжапаста́ўкі, ‑тавак; адз. збожжапастаўка, ‑і, ДМ ‑таўцы, ж.

Планавая здача збожжа дзяржаве. Выканаць план збожжапаставак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бу́нкер, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Металічная або бетонная скрыня для часовага захоўвання збожжа, вугалю і іншых матэрыялаў.

Б. для зерня.

2. Падземнае жалезабетоннае ўкрыцце.

3. Спецыяльнае наземнае збудаванне з байніцамі для вядзення агню.

|| прым. бу́нкерны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ве́ялка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

1. Сельскагаспадарчая машына, якой ачышчаюць збожжа ад мякіны пасля малацьбы.

2. Драўляны шуфлік для ручнога веяння збожжа пасля малацьбы. Каб адпачыць і падумаць, Клемс сеў на варотніцу, выцяг[нуў] перад сабою ногі, веялку кінуў на мякіну. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збожжапу́льт, ‑а, М ‑льце, м.

Машына для ачысткі і сартавання, а таксама для перагрузкі і сушкі збожжа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прымалаці́ць, ‑лачу, ‑лоціш, ‑лоціць; зак., што і чаго.

Разм. Намалаціць дадаткова, дадаць да намалочанага раней. Прымалаціць збожжа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сырамало́т, ‑у, М ‑лоце, м.

Абмалот збожжа адразу пасля сушкі ў полі, без прасушвання ў сушні, гумне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)