protocol [ˈprəʊtəkɒl] n.
1. пратако́л, пратако́льны за́піс;
draw up a protocol склада́ць пратако́л
2. dipl. пратако́л этыке́ту або́ паво́дзін у грама́дстве
3. comput. пратако́л
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
◎ По́нускам ’як папала’ (карэліц., Шатал.) у вырабе: пускай у яго попускам палкаю. Відаць, памылковы запіс, гл. попускам. параўн. рус. подпуск, подпускам ’від кідка, калі прадмет’ляціць блізка да паверхні, нібы падскокваючы’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
канспе́кт
(лац. conspectus = агляд)
кароткі запіс, сціслы выклад зместу кнігі, лекцыі, даклада.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
сейсмагра́фія
(ад сейсма- + -графія)
аўтаматычны запіс ваганняў зямной кары пры дапамозе сейсмографа.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
сейсмакардыягра́ма
(ад сейсма- + кардыяграма)
графічны запіс страсенняў цела, якія выклікаюцца скарачэннямі сэрца.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
сігналагра́фія
(ад сігнал + -графія)
запіс гукавой інфармацыі на магнітафоннай стужцы, грампласцінцы, кінастужцы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ГРАМАФО́Н
(ад грэч. gramma запіс + ...фон),
механічны апарат для ўзнаўлення гуку з грамафоннай пласцінкі. Вынайдзены ў 1888 ням. інж. Э.Берлінерам (працаваў у ЗША). Партатыўны варыянт грамафона — патэфон. Папярэднік грамафона — фанограф. У 1940—50-я г. выцеснены электрафонамі.
т. 5, с. 402
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
даро́ўны, ‑ая, ‑ае.
1. Уст. Атрыманы ў падарунак, падараваны. Дароўны сервіз.
2. Які пацвярджае падарунак, дар. Дароўны надпіс. Дароўны запіс. // у знач. наз. даро́ўная, ‑ай, ж. Спец. Дакумент, які замацоўвае падараваную маёмасць за тым, хто атрымаў яе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Пуко́вы ’цёмна-чырвоны’ (Растарг.), параўн. запіс з той жа тэрыторыі — пуковый ’сіні’: сояй на ей был пуковый. Няясна, магчыма, ад кубовы ’сіні’ з метатэзай, параўн. рус. дыял. пукон ’купон’, і аглушэннем звонкага зычнага.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
мемо́рыя
(лац. memoria = памяць)
выпіска, запіс з кароткім выкладаннем сутнасці якой-н. справы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)