абмусо́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго-што.

Разм.

1. Змачыць слінай; абслініць.

2. Запэцкаць чым‑н. ліпкім, тлустым. Абмусоліць фартух.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́квацаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Вымазаць, запэцкаць каго‑, што‑н. у што‑н. Выквацаць рукі ў цеста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Абшмарава́ць ’абцерці’ (Шат.) да шмараваць (гл.) ’пэцкаць, шмараваць’, параўн. абшмараваны ’запэцканы’ (Нас.), абшмараваць ’запэцкаць’ (Касп.). Магчыма, кантамінацыя з абшморгаць ’абцерці’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пабру́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Запэцкаць, забрудзіць усё, многае. Рукі пабрудзіш — вадою адмыеш, душу забрудзіш — і мылам не адмыеш. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запэ́цкваць несов.

1. (делать грязным) па́чкать, мара́ть, ма́зать, грязни́ть;

2. перен. (бесчестить) па́чкать, мара́ть;

1, 2 см. запэ́цкаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

obłocić

зак. забрудзіць (запэцкаць) граззю

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wybrudzić

зак. забрудзіць, запэцкаць, папэцкаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zabłocić

зак. запэцкаць; запырскаць граззю

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zanieczyścić

зак. забрудзіць; засмеціць; запэцкаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́сініць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Разм. Афарбаваць у сіні колер; запэцкаць чым‑н. сінім. / у паэт. ужыв. Вясновы дзень Нябёсы высініў. Ляпёшкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)