Tánzdiele

f -, -n танцпляцо́ўка, танцава́льная за́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

waiting room [ˈweɪtɪŋrʊm] n.

1. прыёмная (доктара)

2. за́ла для чака́ння, чака́льня (на вакзале)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

канцэ́рт, -а, М -рце, мн. -ы, -аў, м.

1. Публічнае выкананне музычных і іншых твораў.

Эстрадны к.

Даць к.

2. Буйны музычны твор для аднаго інструмента ў суправаджэнні аркестра.

К. для фартэпіяна з аркестрам.

|| прым. канцэ́ртны, -ая, -ае.

Канцэртная зала.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лекцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лекцыі, звязаны з ёю. Лекцыйныя гадзіны. Лекцыйны метад выкладання. // Прызначаны для чытання лекцый. Лекцыйная зала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канко́рс

(англ. concourse)

размеркавальная зала для пасажыраў на вакзалах, станцыях метрапалітэна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

абпо́ўзаць сов. опо́лзать; испо́лзать;

дзіця́ ~зала ўвесь пако́й — ребёнок опо́лзал (испо́лзал) всю ко́мнату

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кулуа́ры, ‑аў; адз. кулуар, ‑а, м.

Памяшканне (бакавая зала, калідоры) у парламенце, тэатры, якое служыць для адпачынку, неафіцыйных сустрэч, абмену думкамі. Гутаркі ў кулуарах.

[Фр. couloir — калідор.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

а́ктавы

(ад акт)

які мае дачыненне да акта;

а-ая зала — зала для ўрачыстых пасяджэнняў;

а-ыя кнігі — кнігі, у якіх натарыусы і некаторыя афіцыйныя асобы запісваюць акты і здзелкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

да́нсінг-хол

(англ. dancing hall)

танцавальная зала.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Падзо́л ’бедная солямі глеба шэравата-белага колеру’ (ТСБМ), падзо́ла (Касп.), падзо́лле (Бяльк.), падзо́ліца, падзо́ль (Сл. ПЗБ), падзо́ліца (Мат. Гом.) ’тс’. Да зала (гл.) па колеру глебы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)