разуда́лы, ‑ая, ‑ае.
Такі, для якога няма нічога страшнага, немагчымага; удалы, хвацкі. Наогул жа, Нічыпар быў хлопец разудалы, жывы, бойкі. Колас. // Задорны, заліхвацкі. Зварухнуўся Лявон, як вада, як агонь, Пазнаў сілу ў сабе небывалую; Ужо бяда — не бяда, Ужо нуда — не нуда, Запеў песні свае разудалыя. Купала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шчаслі́вец, ‑ліўца, м.
Шчаслівы чалавек; той, каму шанцуе. Мы не тыя шчасліўцы, якім давялося чуць жывы голас Ільіча, бачыць светлы бляск яго вачэй. Лойка. На гэты раз некаторыя шчасліўцы знайшлі нават птушынае гняздо з яечкамі ды злавілі крата. Маўр. Хто ён, шчаслівец, якога пакахала такая дзяўчына? Ваданосаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
cattle
[ˈkætəl]
n.
а) рага́тая жывёла, ста́так -ку m., бы́дла n., скаці́на f.
б) сво́йская жывёла, пагало́ўе n., жывы́ інвэнта́р
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
graphic
[ˈgræfɪk]
1.
adj.
1) во́бразны, жывы́ (раска́з)
2) графі́чны; выяўле́нчы
2.
n.
гравю́ра f., малю́нак -ка m.; літагра́фія f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
nimble
[ˈnɪmbəl]
adj.
1) увішны́, жва́вы, шу́стры; шпа́ркі
2) ке́млівы, ця́млівы, ху́ткі на адка́з; разу́мны
a nimble mind — жывы́ ро́зум
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
múnter
a жва́вы, бадзёры, жывы́, вясёлы
~ wérden — прачына́цца
~ máchen — разбудзі́ць; падбадзёрыць
~ und vergnügt — бадзёры і жыццяра́дасны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
hálb tot
1.
a паўмёртвы, ледзь жывы́
2.adv да паўсме́рці
sich ~ láchen — паміра́ць са сме́ху
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
lively
[ˈlaɪvli]
adj.
1) по́ўны жыцьця́, дзе́йны, бадзёры
2) я́сны, жывы́ (пра ко́лер)
3) ажы́ўлены (пра гу́тарку)
4) сьве́жы (пра паве́тра)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
во́бразны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да вобраза (у 2 знач.). Вобразнае мысленне. Вобразнае абагульненне ўбачанага. Вобразнае адлюстраванне рэчаіснасці.
2. Яркі, жывы; яскравы. Вобразная мова. Вобразны выклад. □ З першых сваіх крокаў наша літаратурная байка ўбірала ў сябе мудрасць і дасціпнасць беларускіх народных прыказак і прымавак, іх вобразныя фарбы. Казека.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наця́жка, ‑і, ДМ ‑жцы, ж.
1. Дзеянне паводле дзеясл. нацягнуць (у 1 знач.) і стан паводле дзеясл. нацягнуцца (у 1 знач.).
2. Неправамернае дапушчэнне чаго‑н. У .. рабоце сустракаюцца часамі нацяжкі, надуманыя паралелі. Івашын. Алесь пацяшае.. [маці], часамі з горкай нацяжкай, што Толя напэўна жывы — ён ваюе і прыйдзе. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)